شعر زیبا برای روز معلم

شعر زیبا برای روز معلم؛

اسم من گم شده است.

توی دفترچه ی پر حجم زمان

دیرگاهی است

فراموش شدم.

اسم من گم شده است

لا به لای ورق کهنه ی آن لایحه ها

زیر آن بند غریب

پشت انبوهی از آن شرط و شروط…

لای آن تبصره ها

اسم من گم شده است

در تریبون معلق شده سخت سکوت

حق من گم شده است.

زنگ انشاء

کسی انگار نمی خواست معلم بشود

شان من گم شده است

شان من نیست بنالم

شان من نیست بگویم

زتهی ، ز نبود

یا از این زخم کبود

لیک

رنگ رخساره گواهی دهد از سر درون

از همه رنج فزون.

اسم من گم شده است

نردبانی شده ام

صاف به دیوار ترقی

تا که این نسل   و ان نسل

پای بر پله ی من

سوی فردا بروند

و غریبانه فراموش شوم

اسم من گم شده است

آنکه نقاش است و نقشی ساخته

با قلـــــــم طرح نویی انداخته

در مسیر واژه های دوستــــــــی

سطر سطــری زآشنایی داشته

آنکه چون اسطوره های پارســی

عین ولامی را به میم  افراشته

هم ردیف انبیاء و عارفـــــــــــان

پوششی بر جـــــهل جاهل بافته

آنکه آهنگ و کلامی دل ربــا

از یرای درس خـــــــــود آراسته

چشمه های معرفت جوشــــد ز او
دانشی از حد فزون انبـــــــاشته

لحظه هایش پر شده از خـاطرات

خاطراتی که زدل جان باخـــته

هرچه از عطرش ببویم کم بود

او گلستان ها ز گل ها کاشته

آنکه معمار است و الگوی همه

لاله ای بر قلب خود بگذاشته

با سلاح علم در راه مـــــــــــــراد

چون جلوداران به کفران تاخته

آن معلّم آن مرّبی آن که او

از فنونش عالمی پرداختــــــــه

او عزیز است و مقامش پاس دار

چونکه یزدان نام او بنگاشته

عارف آن باشد که چون قطعه زمین
هرکسی او را لگد انداخته

یعنی از زهد و کلام و علم او

ذره ای از دانشش برداشته

***************************

آموزگارم ، تو باغبانی

می پرورانی بذروجودم ، با مهربانی

با درسهایت دیو جهالت از من گریزد

اندرزهایت ، بهر وجودم ، شد پاسبانی

من غرقه بودم در بحر غفلت

دستم گرفتی  ای ناجی من،

من همچو قایق ، تو بادبانی

بر خوان ِ دانش من میهمانم

تو ای معلم ، خود میزبانی

کار تو باشد، ارشاد انسان

همکار ِ  خوب ِ  پیغمبرانی

*******

امروزچوپروانه و پیله ز غم عشق تو رستم تبریک بگویید!

تک پیکره ات را که پراززرق وریابودشکستم.تبریک بگویید!

توفانی و پر جوش و خروشی و پراز کید و نگاهت همه شنباد

صدهادرو صد پنجره بر باد بلاهای توبستم…تبریک بگویید!

دیگر نه نوایت نه صدایت نه دروغین غزلت شعبده بازست

هی هاکه چه شاهانه”رسن دام” توازسینه گسستم. تبریک بگویید!

همبستر غم بودم و پیچیده به یک زرورق از جنس خس و آه

آزادورهاگشته ام اینک چه بساباده به دستم. تبریک بگویید!

دیروز که تک خواسته ام مرگ و فنا بودو همه عشق به نابود…

امروز خرامانم و یکپارچه دلشاد که:؛هستم؛ تبریک بگویید!

من غرق به کوراب تو بودم وبه هذیان غزلگونه تنم داغ

اینک به نیوشیدن آهنگ مه و می همه ؛مستم؛تبریک بگویید!

خنیاگر وهمرقص فلک گشته ام اکنون و به پا داشته ام شور…

دیباچه ی غم جمله بفرسودم و از غصه گذشتم.تبریک بگویید!
******

تو شغل انبیاء داری معلم مقـــــام کبریـــــا داری معلم
برای خدمت و تعلیم دانش حضوری بی ریا داری معلم
فرهاد آخوندی

******

غزلی برای معلمانم

از تو گفتن کار یک دلداده است
قلب تو قلبی سفید و ساده است
هر چه می دانم تو یادم داده ای

پند هایت پاک و فوق العاده است
از معلم شعر گفتن ساده نیست

چون معلم آدمی آزاده است

دست پاکش معنی مردانگیست

سر به مهر و بر سر سجاده است

گفته بودم پیش از این یکبار من

قلب تو قلبی سفید و ساده است
محمد شکری فرد

******

آقا معلم : بچه ها کی می دونه زندگی چند بخشه؟
بچه ها : سه بخشه پول ، پول ، پول
آقا معلم : بچه ها مرگ چند بخشه ؟
بچه ها: یه بخشه پول ، پول ، پول
آقا معلم : بچه ها آزادی چند بخشه ؟
بچه ها : سه بخشه پول ، پول ، پول…
.
بچه ها: آقا میشه بگید خدا چند بخشه ؟
آقا معلم: نمیشه این سوال امتحانتونه
.
آقا معلم: بچه ها کلاس تعطیله
برای فردا هزار بار از روی پول بنویسید.
حمید رضا عابدی

******

خوشا! القاب و نام تو معلم
خوشا! عزو مقام و تو معلم
سخنهایت بود آب حیاتم
خوشا! درس و کلام تو معلم

ز تو دنیای من گردیده روشن
شود دنیا به کام تو معلم!

دعا گوی تو باشد سائس ما
همیشه شاد! کام تو معلم
سید مصطفی سائس…

******

(مقام معلم)
رسـد ز باغ اندیشه ، عطــر کلام معلم
به شاخسار فکر آشیان کرده نام معلم

زبان وصف معلم نی بـه عالم خاکی
به عرش الهی رسـد آری مقام معلم

چراغ درس معلـم ، فــروغ شب نادان
فنـا شـد دیو جهالت ، ز اهتمام معلم

کلام ناب علی هم من علّمنی حرفا
به جان منم به عالم،هماره غلام معلم

برون خرامی و فارغ شوی ز بنـد نادانی
رهـا شـوی ز نادانی، تو با مـرام معلم

به دشت دانش و فکرت،گل خرد شکوفا
اگر به گوش جان شــنوی تو پیـام معلم

«رها» درد جهان است فراق روی معلم
نشـاید سـلامت عالم بی ســلام معلم
بهروز قاسمی

******

صدایت نغمه ای ازباغ فردوس معلم ای طنین هستی من
تویی سرچشمه ی ارامش وعلم معلم ای فروغ دیده ی من
وجودت شمع سوزان زمانه معلم اسوه ی ازادی من
ببوسم دستهای مهربانت معلم خاک پایت سرمه ی من
گرفتی دستهایم صادقانه مرابردی به اوج عاشقانه معلم روشنای تاری من
دعایم تاابد بدرقه ی توست معلم رهنمای اکی من
تلاشت رانخواهم برد ازیادمعلم یادتوهمراست بامن
مریم شکیبا

******

کاشف رازهای نخستین من
رازدار دردهای نخستین من
معلم دیروز من بود
طلوع روزهای افتابی من
غروب غم های دیرین من
معلم دیروز من بود
اری ان معلم دیروز من
معلم فرداهای ‍‍‍‍برفرازونشیب من
درس جان بخش
خواستن توانستن است را
بر صفحه ی تیرگی های زندگیم کشاند
اری معلم دیروز من
چهارراه بن بست زندگی را
در کنار چشمه های خروشان عدالت
برایم دل نشین ساخت
باز هم می گویم ؟آری
آری آری آری
تنها او می تواند
سرافرازترین معلم من باشد
برخود می بالم
بر خود می بالم
که او استاد من است.
سهیلا عزیزی

******

کارت ملی
ندارم!
دراین عصر جدید.
همه در فقر؛ بگو فقر شدید!
من ؛ تو؛ او: همه دورازخویش
شیوه ها نو ؛ همه با خط جدید
رفت و آمد ؛چه سریع !
فاصله ها ؛ کمترازثانیه ها
ابرثانیه گو – نانو!
فاصله ای نیست بین کسی!
بی خبرازهم شدن این است
بگو؛گم شدن این است
دراین عصر جدید!
متولد شده ام
من دراین عرصه ی پهناورخاک
چه کنم پشت صف نام غریب:
تعجب نکنید ! بیکارم
بیست و پنج ساله ام امسال!
مانده ام … ؛ سال دگر
کنکور؛ اگر امسال نشد
با شرط و شروطی تازه!
با کارت جدید؛کد ملی؛ باز!
ثبت نام با رایانه – فیش بانکی
بنویس پای همان فرم: ندارم!!
کارت ملی من گم شده است
گم شدن این است… ! بی خبرازهم شدن این است دراین عصر جدید! آه یعنی چه!
علی فخری

******

ای معلم،ای خوب
تو ندانی که چقدر روزها
بود اندیشه ی من
لحظه ای دیدن تو
شاید
تو نباشی هرگز
فکر این،دانش آموخته ی خسته ی خود
اما
هر زمان هستی و می مانی در خاطره ام
تا ابد
تا زمانیکه بود خار اندر بر گل…
((تو بدان این را تنها تو بدان))
نبود در عمرم ز تو،ای خوب صمیمی بهتر
ای معلم نرود از یادم همه خوبیهایت
تو به من آموختی که بگیرم از غم
جذر و منها بکنم از دل خود
همه تشویش و غم و اندوهم
و توان بنشانم بر سر احسانم
ای معلم نروی از یادم
تا که جان در تن و در دیده ی من نوری هست
فرناز کافی

******

من همان شمعی که روز و شب فروزد کلبه تاریک را

من همان نوری که از مریخ تابش می زند افلاک را

من همان دریای جوشان موج برساحل زند تبریک را

من همان آتشفشانم هی بجوشم در خودم تاکتیک را

من همان شیر بیابان حامی مستضعفانم دشمن تشریک را

من کیستم ؟
در زمین جویید و هر جا مکتبی در آن ستودم

بذر گلهای محبت در قلوب غافلین اندوختم

خویهای ناپسند نو نهالان هر کجا می سوختم

پرچم عدل و عدالت روی معموره عالم بارها افروختم

وصلت یاران اهم واجباتم پارگی می دوختم

من نگهبان حقیقت باغ گلها هرزه ها می سوختم

من کیستم؟

من فرشته آسمانم در زمینم.

من فرستاده ی حق فرد امینم.

من معلم ای معلم روز تو پاینده باشد.

ای معلم کار تو ارزنده باشد.

ای معلم فکر تو کوبنده باشد.

ای معلم جسم و روحت تا تو زنده سالم و محفوظ باشد.
جاسم ثعلبی

(پاتوق)