اشعاری زیبا ویژه ماه مبارک رمضان؛
بهار دل شده خزون، در دام و از چشام بخون
نشسته ام یه بار دیگه، پا سفره ی ماه رمضون
خدا…خدا…خدا…خدا…!
تو گیر و دار زندگی، عادی شده برام خطا
با این همه رو سیاهی،بازم به من گفتی بیا
ای خالق بنده نواز،میخوام که از تو دور نشم
خیلی داره دیر میشه ها،یه کاری کن عوض بشم
ببین دارم داد میزنم،گناه من و بیچاره کرد
تو صحرای هوای نفس،دل من و آواره کرد
ای که تویی به هر زمان،قرار قلب بی قرار
گناهای این بنده ات و،رو حساب جهلش بذار
به زیر بار معصیت،قد کمون اومدم خدا
به محضرت یه بار دیگه،پشیمون اومدم خدا
ببین پاسفره ی دعا،اشکای این سینه زن و
میگه میون گریه هاش،ببخش من و،ببخش من و
ای خالق آلاله ها،ببر من و یه شب حرم
از در خونه ی حسین،کجا رو دارم که برم
آی عاشقا مثل شما،این همه ی حرف منه
فقط امید ما همین،گریه و سینه زدنه
مرثیه خونی کارمه،مثل تموم عالمین
میون گریه هی میگم،حسین حسین حسین حسین
آقا شنیدم که یه روز،خون به دل شما شده
میون گودال بلا،سر از تنت جدا شده
آقا شنیدم سرت و،به روی نیزه ها زدن
با کعب نی حرومی ها،بر تن بچه ها زدن
بین زمین و آسمون،با اشک جاری از دو عین
یه مادری ناله میزد،غریب مادر یا حسین…
*
**
***
شعر درباره ماه رمضان
***
**
*
رمزها در رمضان است، خدا مى داند
برتر از فهم و گمان است، خدا مى داند
لیلة القدر، کدامین شب این ماه خداست؟
چه شبى برتر از آن است، خدا مى داند
هر شبى توبه کنیم از گنه و پاک شویم
لیلة القدر، همان است، خدا مى داند
موسم بندگى چشم و زبان و گوش است
نه همین صوم دهان است، خدا مى داند
گر نباشد همه اعضاى تو تسلیم خدا
روزه ات صرفه ى نان است، خدا مى داند
بار عام و همه مهمان خداوند کریم
ماه آزادى جان است، خدا مى داند
سبط اکبر که در این مه متولد گردید
رمز حسن رمضان است، خدا مى داند
زین مه نیمه مه، ماه خدا کامل شد
عید شادى جهان است، خدا مى داند
میزبان است خدا، در مه میلاد حسن
رمز این نکته نهان است، خدا مى داند
کرمش مایه امید گنه کاران شد
یا حسن، ورد (حسان) است، خدا مى داند
( زمزار )