گشنیز، سبزی آرامش بخش و ضد تشنگی

یکی از سبزی‌های بهاره است که از سالیان پیش به منظور آرامش اعصاب و درمان سر درد استفاده می شده به علاوه دارای خواص دیگری چون رفع تشنگی نیز است.

به افراد مبتلا به آبله توصیه می‌شود؛ آب گشنیز را به دور چشم‌هایشان بمالند تا میکروب آبله به چشم‌ها سرایت نکند.
زکریای رازی، گشنیز را برای آرام کردن سردرد و رفع تشنگی تجویز می‌کرد.از فرآورده‌های گشنیز که در بازار موجود است می‌توان به قرص سی لاکس، پودر ملین، پودر کارمیناتیف، پودر آنامین و پودر تخم گشنیز اشاره کرد.

خاصیت‌های این سبزی عبارتند از:
1) آب گشنیز خواب آور است.برای این منظور، باید 30 گرم از آب گشنیز خام را همراه با شکر خورد، مصرف بیش از این مقدار باعث سستی می‌شود.

2)  تخم گشنیز شیر مادران شیرده را زیاد می‌کند.

3)  گشنیز اثر ضد گرفتگی (اسپاسم) و ضد نفخ دارد و از آن در پیشگیری و کاهش دل پیچه استفاده می‌شود.

4)  جوشانده گشنیز،اعصاب را تسکین می‌دهد.

5) جوشانده گشنیز برای باز شدن صدا و درمان گلو درد و سرماخوردگی مفید است.

6)  از روغن گشنیز،پمادهای تسکین دهنده برای دردهای رماتیسم عضلانی و مفصلی تهیه می‌شود.

7)  گشنیز اشتها آور و هضم کننده غذاست.

8)  گشنیز تازه،تشنگی را برطرف می‌کند.

10)  جویدن تخم گشنیز برای تسکین درد دندان مفید است.
در نظر داشته باشید که مصرف به اندازه گشنیز هیچ ضرری ندارد،ولی مصرف بیش از حد آن باعث حالت سستی توام با خستگی شدید می‌شود و گاهی به خواب عمیق، گنگی و بی‌حسی می‌انجامد.

( زمزار )