( اشعار مذهبی )
اشعار و دلنوشته های میلاد امام رضا سلام الله علیه
(شعری از اسماعیل تقوایی )
ذیقعده شد و یازدهم ، ماه آمد
گویی که دوباره یوسف از چاه آمد
حق داد امام هفتمین را قمری
بر دست گرفت نجمه زیبا پسری
از سوی پدر پسر علی نام گرفت
شکرانه حق بگفت وآرام گرفت
بر شیعه امام هشتمین آمده است
بر آل علی عالم دین آمده است
از سوی خدا لقب “رضا” گشت بر او
زیرا که رضای حق، نما گشت در او
من شیعه ی اویم ورضا مولایم
من بنده اویم ورضا آقایم
تنگ است دلم برای طوف حرمش
لب تشنه ی قطره ای زلطف وکرمش
ای کاش شود کنار مرقد بروم
در روز تولدش به مشهد بروم
بر خیل عظیم زائرش یار شوم
از بهر شفا زار وبیمار شوم
دستی بزنم به پنجره فولادش
تبریک بگویم به همه میلادش
ای شاه خراسان مددی یاری کن
از بهر اجابت دعا کاری کن
*
*
*
*
دل با صفا شد،شب جشن رضا شد
حاجت قلب کلّ عاشقا روا شد
ارض و سماوات،پر از نور خدا شد
حاجت قلب کلّ عاشقا روا شد
بوسیده بابا صورت تمام بود و هست خود،جانم جانم
حضرت نجمه دسته گل گرفته روی دست خود،جانم جانم
مولا مولا علی بن موسی…
مظهر سبحان،بهار عشق و ایمان
ای پسر حیدر و زهرا یا رضا جان
حاجتمان است،فدای تو کنیم جان
ای پسر حیدر و زهرا یا رضا جان
از قدمَت جان و دل ما همه با صفا شده،مولا مولا
پر از شمیمِ رحمت و رایحه ی خدا شده،مولا مولا
مولا مولا علی بن موسی…
همیشه هر جا،خوبه با شما باشیم
آرزو داریم عرفه کربلا باشیم
مثل شهیدا،به راه خدا باشیم
آرزو داریم عرفه کربلا باشیم
دعا کن آقا که ما هم فداییِ مکتب بشیم،ان شاءالله
همسُفره ی مدافعان حرم زینب بشیم،ان شاءالله
مولا مولا علی بن موسی..
*
*
*
*
دلنوشته ای از سیروس بداغی
مژده ای اهل وِلا نور خدا گشته پدید
هشتمینِ حجتِ حق آن شهِ فرزانه رسید
هم نبی صورت و حیدر صفت است این مهِ ناب
هر که دیدش دل از این خانه و کاشانه برید
بهرِ مولایِ جهان بابِ حوائج زِ وفا
پسری همچو رضا داده خداوندِ حمید
شبِ میلادِ رضا باده ز میخانه رسد
باید امشب همه دم باده ز پیمانه چشید
خنده بر لب بزند موسیِ جعفر همه دم
تا که با یک نظرش آن مهِ دُردانه بِــدید
مهِ ذیقعده شد و ماهِ خدا گشته عیان
همه تبریک بگویید که عید آمده عید
هر که باشد به دلش مهر رضا شاهِ کرم
شک نکن روز جزا می شود همواره سعید
میشود بیتِ خدا تا به ابد از ســرِ عشق
دلِ هر کس که به یادش دمی الساعه تپید
من کجا مدحِ شما ای شهِ فرزانه کجا
مدحتان کرده خداوند ، به قرآنِ مجید
آرزویم همه این است که در روز جزا
بشوم مثلِ غلامان شما نامه سپید
راستی بهرِ (بداغی) چه خوش است ای صنما
که شود در رهتان نوکرِدلداده شهید