اس ام اس شهادت حضرت علی (ع) و اس ام اس شب قدر

اس ام اس شهادت حضرت علی سلام الله علیه و اس ام اس شب قدر؛

باز امشب عشق تنها میشود / زخم ، سهم فرق مولا میشود

جاده میماند غریب و بی سوار / ذوالفقار عدل میگیرد غبار . . .

.

.

تا صورت پیوند جهان بود علی بود

تا نقش زمین بود و زمان بود علی بود . . .

.

.

این دست های خالی و ساده دخیلتان ، ما را فقط به رسم رفاقت دعا کنید . . .

.

.

در کعبه شد پدید و به محراب شد شهید / قربان حسن مطلع و حسن ختام او . . .

.

.

ای ماه سر به مهر، سر از سجده برمدار

پشت سرت کسیست که شق القمر کند . . .

.

.

ما را به دعا کاش فراموش نسازند

رندان سحرخیز که صاحب نفسانند . . ..

.

.

یا رب ز تو امروز عطا می طلبم / هشیاری و بخشش خطا می طلبم

مقبولی روزه و نماز و طاعات / از درگه لطفت به دعا می طلبم . . .

.

.

امشب که بلرزید دل و بغض و صدایت / آرام روان گشت دلت سوی خدایت

رفتى به در خانه آن قاضى حاجات / یاد آر مرا ملتمس لطف و دعایت . . .

.

.

جنت به بها نمی دهی می دانم / امابه بهانه می دهی می دانم

گرنیست بها، بهانه دارم بسیار / بر اشک شبانه می دهی می دانم . . .

.

.

امشب تمام آینه ها را صدا کنید. / گاه اجابت است رو به سوی خداکنید

ای دوستان آبرو دار در نزد حق / در نیمه شب قدر مرا هم دعا کنید . . .

.

.

آمده‌ام ای خوب‌ترین، ای بهترین ، ای مهربان‌ترین ، تا در میهمانی بندگانت

مرا نیز بپذیری و بخشش گناهان را بدرقه ی راهم کنی . . .

الهی العفو ، العفو ، العفو…

.

.

یک عمر تماشای دری خون آلود / یاد آوری حادثه ای سرخ و کبود

کم کم به علی بال پریدن میداد / ای تیغ نیازی به حضور تو نبود . . .

التماس دعا

.

.

دلت را با خداوند آشنا کن / ز عمق جان خدایت را صدا کن

دل غفلت زده مانند سنگ است / مس دل را به یاد او طلا کن

به پیش او گشا دست نیازی / به درگاه بلند او دعا کن . . .

التماس دعا

.

.

امشب این دل یاد مولا می کند / لیلة القـدر است و احیا می کند

بشنو ای گـوش دلها بی صدا / نغمه ی فـزت و رب الکعبه را . .

.

.

خدایا ، بحق شهید شب های قدر

تقدیر ما را محبت و ولایت و پیروی راه مولا علی علیه السلام رقم بزن

آمین . . .

.

.

در برج ولا مهر جهان تاب علیست / در شهر علوم نبوی، باب علیست

از اول خلقت بشر تا امروز / مظلوم ترین شهید محراب علیست . . .

التماس دعا

.

.

شب قدر، شب احیای خویش، با دم مسیحایی دعاست

شبی است که باید قدر خویش را بشناسی، تقدیر خویش را رقم بزنی

و خویشتنِ جدید را با قلم توبه و جوهر اشک ترسیم کنی . . .

طاعت قبول و التماس دعا

.

.

به شهر کوفه در محراب طاعت / علی شد کشته در حال عبادت

ز پـور ملجم مردود کافر / بخون شد غوطه ور ساقی کوثر . . .

.

.

به نماز بست قامت که نهد به عرش پا را / به خدا علی نبیند به نماز جز خدا را

به نماز آخرینش چه گذشت من ندانم / که ندای دعوت آمد شه ملک لافتی را

همه اهل بیت عصمت زسرا برون دویدند / ابتا و واعلیا بنمود پر فضا را . . .

.

.

بجز از علی(ع) که گوید به پسر که قاتل من

چو اسیر توست اکنون، به اسیر کن مدارا . . .

شهادت سمبل کرامت و عدالت و شجاعت، تسلیت و تعزیت

.

.

دعا بدون علی قابل اجابت نیست / که مهر اصل اجابت به هر دعاست علی(ع)

بزن تو دست توسل به دامن مولا / که در جامعه را بهترین دواست علی(ع)

.

.

الهی ، امشب آمده‌ام تا به چهارده نور پاک، تورا قسم دهم

و والاترین کتاب را بر سر بگیرم و بالاتر روم  ، مرا به خویش وامگذار و در این شب

با بهترین دوستانت هم‌نشین کن و از خویش مران ، که بی‌تو حیرانم و سرگردان . . .

.

.

هیچ گناهکاری را نا امید مکن، چه بسیار گناهکاری که عاقبت به خیر گشته

و چه بسیار خوش کرداری که در پایان عمر تباه شده و جهنمی گشته است . . .

( امام علی-ع)

.

.

قدر، باران رحمتی است که در جویبارِ هر فرد و هر جمع ، به اندازه او جاری می‏شود

خدایا ، در شب قدر هر چه خیر  نصیب اولیائت می کنی نصیب ما نیز بگردان

آمین . . .

.

.

بر روح تمام شیعیان تیغ زدند/ بر مردترین مرد جهان تیغ زدند

خورشیدبه سینه، ماه برسر می زد/ انگاربه فرق آسمان تیغ زدند

سالروز ضربت خوردن امام علی(ع) تسلیت باد . . .

.

.

ناله کن اى دل به عزاى على / گریه کن اى دیده براى على

کعبه ز کف داده چو مولود خویش / گشته سیه پوش عزاى على

ماه دگر در دل شب نشنود / صوت مناجات و دعاى على

واى امیر دو سرا کشته شد / خانه غم گشته،سراى على

شهادت مولای مظلوم عدالت ، تسلیت و تعزیت

.

.

یا رب دل مرده ی مرا احیا کن / بر روی گدای نیمه شب در وا کن

سوگند به قطره قطره ی خون علی(ع) / پرونده ی اعمال مرا امضا کن . . .

شهادت شفیع شیعیان و مولای متقیان، علی علیه السلام تسلیت باد

.

.

ای کاش علی شویم وعالی باشیم / هم سفره ی کاسه سفالی باشیم

چون سکه به دست کودکی برق زنیم / نان آور سفره های خالی باشیم

یا علی ، التماس دعا

.

.

باشورحسینى وصلابت حسنى درسوگ علی می گرییم . . .

دعایتان توشه ی بی برگی ما

.

.

تو بخشنده ی هر گناهی الهی / بجز تو نباشد پناهی الهی

به این بنده ی ناتوانت مدد کن / که ابلیس دارد سپاهی الهی

بجز حب حیدر که آنهم تو دادی / ندارم دگر تکیه گاهی الهی . . .

یا علی ، التماس دعا

.

.

کوفه امشب التهاب محشر است / کوفه امشب کربلایی دیگر است

جبرئیل آوای غم سر داده است / در فلک شوری دگر افتاده است

تیر غصه بر دل زارم نشست / تیغ دشمن فرق مولایم شکست

قلب مجنون سوی صحرا می رود / حیدر-ع امشب سوی زهرا میرود . . .

.

.

باز امشب عشق تنها می شود / زخم سهم فرق مولا می شود

آفتاب عشق گلگون می شود / سینه ی سجاده پرخون می شود

پشت نخل آرزو خم می شود / داغ حسرت سهم آدم می شود

جاده می ماند غریب و بی سوار / ذوالفقار عدل می گیرد غبار

شهادت مولا امیر المؤمنین تسلیت باد.

.

.

در آخر این شعر زیبا تقدیم به شما

از نخلستان و چاه و است و علی(ع) / کوفه در خواب گناه است و علی

کوفه خواب است و کسی در جاده نیست / در تمام شهر یک آزاده نیست

کوفیان با ننگ سودا می کنند / از علی امشب تبرا می کنند

کوفیان با عافیت خو می کنند / بر سر دنیا هیاهو می کنند

باز امشب عشق تنها می شود / زخم ، سهم فرق مولا می شود

کوفیان امشب « ولی » را می کشند / فاتح خیبر « علی » را می کشند

آفتاب عشق گلگون می شود / سینه ی سجاده پرخون می شود

باز امشب عقده ها گل می کند / بر لبان غم ، دعا گل می کند

پشت نخل آرزو ، خم می شود / داغ حسرت سهم ، آدم می شود

می شود امت یتیم و بی امام / عشق ، ناکام و عدالت ، ناتمام

جاده می ماند غریب و بی سوار / ذوالفقار عدل می گیرد غبار

کوفیان ، مست ترنم می شوند / در غبار عافیت گم می شوند

کوفه ، ای ظلمت سرای شب نورد / کوفه ، شهر عافیت ، آیین زرد

کوفه ، ای نامرد ، ای شهر فریب / کوفه ، ای بی درد ، ای شهر فریب

زادگاه و قبله ی اصحاب باد / پنج فصل عدل را دادی به باد

خوب می دانم علی سهمت نبود / درک آن خورشید در فهمت نبود

چون که با زهر تو پرپر شد علی / همنشین زخم خنجر شد علی

کاش امشب باز باران می گرفت / بغض من راه نیستان می گرفت

کاش امشب درد می آمد فرود / بغض من ، زخم علی را می سرود

چاه کو ، تا بشنود درد مرا / ماه کو ، آن شاهد درد آشنا

ای علی ، هجر و صبوری تا به کی / چهارده قرن از تو دوری تا به کی

تا به کی باید ز هجرانت سرود / شعر در وصف شهیدانت سرود

بی تو ای مولا ، دل ما کربلاست / سهم ما از زندگی ، درد و بلاست

عشق در چشمان من گل گاشته / گریه با من ماجراها داشته

خانه ام امشب دوباره ابری است / گریه ، گام آخر بی صبری است

بی تو بر دل مانده زخم صد فدک / کو دو بیتی ، کو جنون ، کو نی لبک

غم مدار ، اما دل ما محکم است / گر چه دنیا سهم ابن ملجم است

ذوالفقارت یا علی میراث ماست / ما به خونخواهی به پا خواهیم خاست

ای علی ، سنگ صبور فاطمه / وارث زخم غیور فاطمه

ای شهید فتنه ی قوم جمله / بهترین تفسیر اخلاص عمل

چشمهایت ای طلوع دلنواز / بر جهان ای کاش می تابید باز

کاش امشب باز باران می گرفت / بغض من راه نیستان می گرفت

کاش امشب درد می آمد فرود / بغض من زخم علی را می سرود

شیعیان ، من داغدار حیدرم / داغدار آن بهار پرپرم

بی علی ، ماییم و اندوهی مدام / روبروی ماست راهی ناتمام

بی علی ، دنیا ندارد اعتبار / وای بر ما ، وای بر این روزگار . . .

.

.

در آن شب قدری که قدرش را نمی دید / دست شقاوت تیغه ای از کینه ها داشت

در سجده افتاد آفتاب و ذکر می گفت / در زیر لب«فزت برب الکعبه»را داشت . . .

شهادت امام علی (ع) تسلیت

.

.

در برج ولامهر جهان تاب علی(ع) است/ در شهر علوم نبی باب علی(ع) است

از اول خلقت بشر تا امروز / مظلوم ترین شهید محراب علی(ع) است . . .

.

.

ناله کن اى دل به عزاى على(ع)  / گریه کن اى دیده براى على(ع)

پیش حسین و حسن و زیبنین(ع) / خون چکد از فرق هماى على . . .

.

.

شد کشته بمحراب عبادت حید / هر دیده بحال مرتضی می گرید

بـا گفتن “قد قتل” ز جبریل امین / در خلد برین خیر نساء می گرید . . .

.

.

ای خدا شیعه دلش محزون است / از غم عشق علی مجنون است

این همان ماتم عظمی باشد / سحر آخر مولا باشد  . . .

.

.

دنیای دنی، جای کسی همچو علی نیست / آغشت به خون، روی جهان‏تاب علی را

تا رد نکند خالق او، خواهش اورا / ز آن رنگ شهادت زده، محراب علی را  . . .

.

.

به شهر کوفه در محراب طاعت / علی شد کشته در حال عبادت

ز پـور ملجم مردود کافر / بخون شد غوطه ور ساقی کوثر . . .

.

.

با آنکه امید همه هستی تو علی(ع) / بر عرش خدا قائمه هستی تو علی(ع)

آنقدر غریبی که خدا می داند / مظلوم تر از فاطمه(س) هستی تو علی(ع) . . .

.

.

دل را ز شرار عشق سوزاند علی(ع) / یک عمر غریب شهر خود ماند علی(ع)

وقتی که شکافت فرق او در محراب / گفتند مگر نماز می خواند علی(ع) . . .

.

.

دانی زچه رو دیده ما میگرید / در ماتم شاه اولیا می گرید

تنها ز غمش اهل زمین گریان نیست / عیسی بفلک از این عزا میگرید

شد کشته بمحراب عبادت حیدر / هر دیده بحال مرتضی می گرید

بـا گفتن “قد قتل” ز جبریل امین / در خلد برین خیر نساء میگرید . . .

.

.

کو، آن که بردوشش کشاند در دل شب

قوت یتیم و دردمند و زار و مضطر

از ماتم جانکاه او هر رادمردى

دست مصیبت مى زند بر سینه و سر . . .

.

.

روا باشد که گردد آسمان زیر و زبر امشب

که شد فرق على شیر خدا شقّ القمر امشب

ز خون فرق حیدر دامن محراب گلگون شد

به خاک افتاد از بیداد، نخلى بارور امشب . . .

(راد اس ام اس)