سخنان اونوره دو بالزاك(نویسنده و جامعه شناس فرانسوی)
مادر، یگانه موجودی است كه حقیقت عشق پاك را می شناسد.
*
بخشندگی را از گل بیاموز؛ زیرا حتی ته كفشی را كه لگدمالش می كند خوشبو می سازد.
*
عشق، سپیده دم ازدواج است و ازدواج، شامگاه عشق.
*
كمال زن در مادر بودن است. زنی كه مادر نباشد موجود ناقصی است.
*
حساسیت، عشق، تحمل و فداكاری، زندگی زن را تشكیل می دهد.
*
عشق، غریزه ی خاص خود را دارا است و می داند چگونه در قلبی نفوذ كند.
*
ایده ها سرمایه ای هستند كه فقط وقتی به دست افراد با استعداد و نابغه می افتند، ثمربخش می شوند.
*
سنت در هنر به منزله ی كتاب الفبا است، اما جز این ارزشی ندارد.
*
هدر دادن زمان گرانبها ترین هزینه ها به شمار می رود.
*
اساس خوشبختی های مادی بر اعداد و ارقام بنا شده است.
*
ازدواج های غیر متناسب مانند پارچه های ابریشمی و پشمی است كه سرانجام ابریشم، پشم را خواهد برید.
*
هیچ گاه در زندگی نمی توانید محبتی بهتر، بی پیرایه تر و حقیقی تر از محبت مادر خود بیابید.
*
دوست داشتن بدون امید، باز هم یك خوشبختی است.
*
هنر سخن گفتن چیزی جز هنر زندگی كردن نیست.
*
سعادت بسته به كار و جسارت است.
*
هنرمند راستین باید طرفدار اصل هنر برای هنر باشد.
*
استعداد بزرگ بدون اراده بزرگ وجود ندارد.
*
امید، بهترین پشتوانه و عالی ترین نقطه اتكاء است. همیشه امیدوار باشید و روح ناامیدی و یاس را از خود دور سازید.
*
خانه بدون زن، گورستان است.
*
وقتی زنها دوستمان می دارند، ما را از هر لحاظ به دیده عقل می نگرند؛ حتی جنایات ما را. ولی وقتی علاقه ای به ما نداشته باشند، ارزشی برای فضایل مان نیز قایل نمی شوند.
*
بزرگترین مانع بر سر راه ابراز اخلاص به دیگران، كنار نیامدن با خود است.
*
یك زن بدون عشق هیچ است؛ زیبایی بدون كامرانی پشیزی ارزش ندارد.
*
نابغه كسی است كه پیوسته افكارش را از قوه به فعل در می آورد.
*
اتلاف وقت، گرانترین خرجهاست.
*
عشق ورزیدن شغل بزرگی است. افرادی كه می خواهند به خوبی از عهده این كار برآیند، باید كاری جز این نكنند.
*
وظیفه هنر، پیروی از طبیعت نیست، بلكه بیان آن است.
*
زن خوش آیند و دوست داشتنی زنی است كه همه او را می بینند. به همین علت است كه هنرپیشگان این همه محبوبیت دارند.
*
به همان میزان كه بقال به كاسبی علاقه دارد، هنرمند از معامله بیزار است.
(جملات حکیمانه)