آتــش نبــر به دلت از اجــاق کین…(الیار)

(آرشیو اشعار الیار)
نکته‌های گل…
آتــش نبــر به دلت از اجــاق کین   بــا باد کینـــه نســــوزد چـــراغ دیـن
هرگز نروید علف، گر به جای آب   بارد ز ابر فلــــک، سنـــگ بر زمیـــن
در آزمون زمــان دست فتنـه است   ابلیـــس چــون همه جا خفته در کمین
ویران شود به جهان خــانه ی دلت   با عشق اگـــر نکنـــی قلعـه ای حصین
در کار عشق برائــت زجــور جوی   چون عشق و جور نسازد به هم، همین!
عشق و صداقت و ایمان به هم بدوز   کن جامـــه ای به تن از عصمتــی برین
پــرورده دامن هستی، به کار عشق   مردان خــوب و چه زنهـــای نازنین
دل بستی ار به خــدا، اعتمــــاد کن   در کار او نکنــــی تا! دلــــت  ظنین
بیـــداد محتسبــش، نشکنـــد کمر   مرد ار ز خوبـــی خود گردد آهنین
بازار زرق جهــــان گــر چه پرگهر   ایمــان به زرق جهان کی دهد ثمین
خواهی که دل شود آسوده  ازجهان   دونیا حیاتینی سن توتما چوخ چتین
دلشـــاد اگـر نبود کس به کار خیر   کــی شــادی آورد او بر دلی حزین
بشمـــر غنیمت دوران حیـات خود   از بهـــر مــردم دوران گلــی بچین
گــر گــام خود بنهــی در ره کمـال   ساید به بام فلـــک مــر تو را جبین
گر کرده ای به فرامیـــن حق، عمل   پس بوده ای به امــانــات او امیـــن
هان! نکته ای دگر از من شنو کنون   هرگــز نگردی از این نکته ها غبین
حق است مرگ، نباشد از آن،گریـز   باشــی اگــــر چه درون حصار چین
برچیــن زدفتـــر الیـــار نو گلـــی   گر بوده ای به چمــن مرد نکته بین
الیار (جبار محمدی)