(دلنوشته عاشورایی)
حسین را دوست می دارم که او پرورده زهراست … (ولی الله کلامی زنجانی)
من آن شب خیز بیدارم زجان مشتاق دیدارم
به نان او خریدارم حسین را دوست می دارم
**
حسین را دوست می دارم که او پرورده زهراست
حسین آزاده سردار کفن پوشان عاشوراست
جهان تشنه حسین سقا همه قطره حسین دریا
حسین گل من ولی خارم حسین را دوست می دارم
**
حسین را دوست می دارم سرو جانم به قربانش
شب میلاد آمد فطرس و بگرفت دامانش
خدایش بر حسین بخشید چون بود از محبانش
بگفتا نوکر یارم حسین را دوست می دارم
**
حسین را دوست می دارم چو او محبوب جانان شد
ورا در سوم شعبان ملک گهواره جنبان شد
امین وحی از رویش ببوسید و ثناخوان شد
که ای خلاق دادارم حسن را دوست می دارم
**
مشرف گشت سلمان بر حضور حضرت زهرا
که ای خیر النسادر دل مرا رازیست پر معنا
ندانم از چه بی تاب است آخر این دل شیدا
به عشق او گرفتارم حسین را دوست می دارم
**
به سلمان فاطمه فرمود کای سردار ایرانی
تو را در دل بود دردی ندارد هیچ درمانی
مرا هم اینچنین دردیست در سینه پنهانی
خدا می داند اسرارم حسین را دوست می دارم
**
غرض سلمان و زهرا ب حضور مرتضی رفتند
محبان مشکل خود را برآن مشکل گشا گفتند
به جای چاره جویی از علی این نکته بشنفتند
منی که فخر ابرارم حسین را دوست می دارم
**
کلید حل این مشکل به دست مصطفی باشد
سه عاشق آمدند آنجا که طا ها را سرا باشد
رسول الله فرمود عشق من بیش از شما باشد
حسین منی اذکارم حسین را دوست می دارم
**
چو حل این معما بر پیمبر نیز مشکل شد
به لب نیکو پیامی جبرئیل از عرش نازل شد
بشارت یا رسول الله حدیث عشق کامل شد
قسم بر چرخ دوارم حسین را دوست می دارم