( غزلی زیبا )
بی وفایی رسم من، بیداد قانون من است … (دکتر محمد سیاسی)
گفتمش: کـُشتی مرا بر گردنت خون من است
گفت: از جان بگذرد آن کس که مفتون من است
گفتمش: با بوسه ای کردی ز خود بیخود مرا
گفت: این خاصیّت لبهای میگون من است
گفتمش: عشق تو عالمگیر کرد افسانه ام
گفت: این افسانه سازی ها ز افسون من است
گفتمش: من واله و شیدا و مجنون توام
گفت: شهری واله و شیدا و مجنون من است
گفتم: ای گل رسم و قانون نکویان چیست؟ گفت
بی وفایی رسم من، بیداد قانون من است
گفتمش: چون طبع من قد تو موزون است ٬ گفت
طبع موزون تو هم از قد موزون من است