اشعار ولادت امام حسن مجتبی (ع)

(شعرهایی زیبا برای مناسبت های ماه رمضان )

اشعار ولادت امام حسن مجتبی (ع)

ازنیمه ماه رمضان ماه بر آمد
با آمدنش فصل غم ورنج سر آمد

شاد است رسول دوسرا حضرت طاها
زیرا كه كنون سبط كبیرش به بر آمد

در بیت علی غلغله وشور بپا شد
جبریل امین شاد بر او جلوه گر آمد

گو یوسف مصری برود باز به چاهش
چون یوسف زهرا زدل چاه بر آمد

شد نام نكویش حسن ونیك بگویم
این نام زدرگاه خدای قدر آمد

باید كه فراموش كنی حاتم طائی
بر سلسله جود وكرم راهبر آمد

او كشتی صبر است به دریای بلاها
ایوب كه باشد چو علی را پسر آمد

ای شیعه مبارك به تو این روز خدایی
از بحر ولایت به تو این تاج سر آمد

( شعر از اسماعیل تقوایی )

*

*

*

*

موكب باد صبا بگذشت از طرف چمن
تا چمن را پرنيانِ سبز پوشاند به تن

سبزه اندر سبزه بينى ، ارغوان در ارغوان
لاله اندر لاله بينى ، ياسمن در ياسمن

ساحت بستان ز فرّ سبزه شد باغ بهشت
دامن صحرا ز بوى نافه شد رشك ختن

نقش گل را آن چنان آراست نقّاش بهار
كز شگفتى ماندت انگشت حيرت در دهن

وه چه خوش بشكفته در گلزار زهرا نوگلى
كز طراوت گشته رويش رشك گلهاى چمن

ديده از نور جمالش روشنى يابد چو دل
بلبل از شوق وصالش در چمن نالد چو من

بلبل آن جا هر سپيده دم سرايد نغمه اى
در ثناى خسرو خوبان ، امام ممتَحن

از حريم فاطمه در نيمه ماه صيام

چهره ماه حسن تابيده با وجه حسن

ميوه بستان زهراء نور چشم مصطفى

پاره قلب علىّ بن ابى طالب ، حسن

در محيط علم و دانش آفتابى تابناك

بر سپهر حلم و بخشش كوكبى پرتو فكن

 پرچم صلح و صفا افراشت سبط مصطفى
تا براندازد لواى كفر و آشوب و فتن
( شعر از آقاى دكتر رسا )

*

*

*

*

شب شب شادی کل گداهاست
عيدی امشب با مادر طاهاست
تو سر ما امشب شور وصاله
باده خوری آزاد،مستی حلاله

تاکه چشمت نزنن امشب رو
جبرئيل دور سرت می گرده

توی آسمونا و روی زمين
اسم تو روی لبا گل کرده

خوش اومدی کريم اهل بيت
فرشته هاسرمست محوتماشات
گل ميريزن ازعرش زير قدمهات
اهل زمين غرق شور و جنونن
بلبلا از عشقت ،ترانه خونن
آسمونو ريسه بندی کردن
تک به تک ستاره بيرون اومد
اومدی و تو کوير دل باز
صدای شرشر بارون اومد
خوش اومدی کريم اهل بيت

شب ميشه وقتی چشماتو ميبندی
غنچه هاگل ميشن وقتی ميخندی
هروقت که لبهات غرق خنده ميشه
ازصورتت خورشيدشرمنده ميشه

گهوارت قبله شده پس کعبه
ميندازه سمت تو سجادش رو
هاتفی مژده داده که خدا
به جهان آوورده دلدادش رو

خوش اومدی کريم اهل بيت
از وقتی که اسم تورو شنيده
ماه شب چارده رنگش پريده
حتی خبر از قصه ها رسيده
ليلی شده مجنون،تاتوروديده

اومدی و شادی رو آووردی
رفته از مدينه رنج و سختی
با رسيدن تو حالا ميشه
صد و هجده عددخوشبختی
خوش اومدی کريم اهل بيت
( شعر از مجتبی خرسندی )

*

*

*

*

شعر از محسن زریو:
امشب که فرشتگان سخن می گویند
گویا سخن از زبان من می گویند
ذکر لبشان شنیدنی تر شده است
در ارض و سما حسن حسن می گویند
خاک قدمش شمیم جنت دارد
در هر نفسش عطر اجابت دارد
اعجاز محمدی ست در چشمانش
از بس که به جد خود شباهت دارد
ای زمزمه صبح و نسیم ادرکنی
آئینه رحمان و رحیم ادرکنی
ای در کرم و سخاوت و آقایی
بی خاتمه ، ایها الکریم ادرکنی
مانند علی لحن فصیحی داری
در چهره خود نور ملیحی داری
آقا حرم الله شده دلهامان
در هر دل بی تاب ضریحی داری

*

*

*

*

حسن یعنی تمام هست زهرا
حسن یعنی کریم هردودنیا
حسن یعنی سکوت ورازداری
حسن یعنی شب ودل بی قراری
حسن یعنی غروری که شکسته
حسن یعنی شهوددست بسته
حسن یعنی غروب و رنگ نیلی
حسن یعنی دوشنبه ضرب سیلی
حسن یعنی بقیع تیروتار
حسن یعنی دروتیزیه مسمار
حسن یعنی نه شمعی نه مزاری
حسن یعنی نداری گریه داری
حسن یعنی همه دردی کشیدن
حسن یعنی شب وازخواب پریدن
حسن یعنی به رنگ ارغوانی
حسن یعنی شکسته درجوانی
حسن یعنی شهید زهرکینه
حسن یعنی غریب اندرمدینه
حسن یعنی تمام عشق مادر
حسن یعنی عزیزقلب حیدر

( زمزار )