( اس ام اس و پیامک روز نابینایان، 23 مهرماه )
متن های زیبا برای روز جهانی عصای سفید
عصای سفید چونان پرچمی است که به نشان استقلال در دست روشن دلان به حرکت در می آید و آینه ای است که قدرت و نعمت خدایی را به تماشای تأمل و تفکر دیگران می گذارد. این روز بر تمامی روشن دلان عزیز ایران
اسلامی مبارک باد.
*
*
گر نباشد چشم ظاهر عیب نیست
در نبود چشم دل باید گریست
روز عصای سفید را گرامی می داریم.
*
*
به آن کسی که چشمهایش نمیبیند، یک عصای سفید بدهید؛
و به کسانی که با چشم قلبشان نمی بینند ، صد عصای سیاه ،
بگذار شدت مصیبت را همه بدانند …
روز عصای سپید بر روشندلان عزیز گرامی باد
*
*
نور هستی در وجودت زنده است
لیک ایمان در دلت تابنده است
او که آگه بر همه کردار توست
در تمام زندگی او یار توست
شوق و شور زندگی در سینه است
قلب تو روشن تر از آیینه است
روز عصای سفید را گرامی می داریم.
*
*
روز جهانی عصای سفید را به همه روشندلان سبز چشم تبریک میگویم. امیدوارم همیشه سبز باشید و سبز زندگی کنید.
*
*
حضرت محمد(ص): کور آن نیست که چشمش نابینا باشد، کور آن است که دیده بصیرتش کور باشد.
*
*
امام علی(ع): چشم ها هرگز خداوند را نمی بینند، دل ها با ایمان درست خدا را می یابند.
*
*
۲۳ مهرماه روز جهانی نابینایان، روز عصای سفید را گرامی میداریم و به نابینایان ایران اسلامی تبریک عرض می کنیم.
*
*
نزد همه بی بصر شود خار و خجل
وز کوردلی اسیر ماند گل
بگریز ز تیرگی روشن دل باش
چون کوری چشم تو بهتر ز کوری دل
روز عصای سفید را گرامی می داریم.
*
*
روز جهانی نابینایان، روز عصای سفید را گرامی میداریم و به نابینایان ایران اسلامی تبریک عرض می کنیم.
*
*
آنچه بینی، دلت همان خواهد
وآنچه خواهد دلت، همان بینی…
آنچه نشنیده گوش، آن شنوی
وآنچه نادیده چشم، آن بینی
( روز جهانی نابینایان گرامی باد )
*
*
چشم سر داریم ما و چشم دل گاه دنیــا را به چشـم دل نگـــر
چشم سر در شکل ظاهر بنگرد چشم دل از شکل ظاهر بگذرد
*
*
آیا می دانید رودکی، پدر شعر فارسی که در سن ۸ سالگی حافظ کل قرآن کریم بود؛ نابینا بوده است؟
روز نابینایان مبارک باد
*
*
چشم دل باز کن که جان بینی
آنچه نادیدنیست آن بینی
گر به اقلیم عشق روی آری
همه آفاق گلسِتان بینی
( روز عصای سفید گرامی )
*
*
چند نکته در رابطه با چگونگی کمک به فرد نابینا:
بهتر است قبل از انجام هر کمکی نظر فرد نابینا را در مورد کمک به او جویا شوید.
در صورت کمک و راهنمایی در راه رفتن؛ اجازه دهید فرد نابینا بازوی شما را بگیرد و از هل دادن و گرفتن او خودداری کنید.
هنگامیکه با فرد نابینا روبرو می شوید خود را به او معرفی کرده و بهنگام ترک محل به او بگویید که محل را ترک میکنید.
مستقیماً با خود فرد نابینا حرف بزنید و برای صحبت با آنها شخص دیگری را واسطه قرار ندهید چرا که آنها قادر هستند بخوبی مفهوم کلام شما را درک کرده و پاسخ دهند.
هیچگاه با فرد نابینا بلند صحبت نکنید چرا که آنها دارای حس شنوایی قوی هستند.
بجای نابینا به نگاه کردن بپردازید و محیط اطرافش را برای او شرح دهید تا او نیز بتواند با محیط ارتباطی سازنده برقرار کند.
بخاطر ضعف آنها در بینایی از اشتباهاتشان چشم پوشی نکرده و به آنها فرصت دهید تا اشتباه خود را جبران نمایند.
*
*
در آسمان دو چیز مرا افسون میکند
یکی آبی آسمان …
و دیگری خدا …
آن را می بینم اما میدانم که نیست …
او را نمی بینم … و میدانم که هست…
*
*
دختر زیبای نابینای من / گر به تاریکی اسیری، وایِ من
دزد گیتی چشم زیبایت گرفت / روشنی از روز و شب هایت گرفت
لیک ایمان در دلت تابنده است / نور هستی در وجودت زنده است
در تو امید فراوان دیده ام / نغمه های شاد و خوش الحان دیده ام
روشنی بخش رهت علم است و درس / طفلک من از غم فردا مترس
در تمام زندگی او یار توست / او که آگه بر همه کردار توست
او چراغِ راهْ روشن می کند / از پلیدی هات ایمن می کند
گر نگاهت از شکوفایی تهی است / در وجودت شعله های زندگی است
قلب تو روشن تر از آیینه است / شوق و شور زندگی در سینه است
*
*
ای دوست! برای ما که پاهای گم شده در بیراهه مان، واحه های سبز زندگی را از یاد برده است، عصای سپیدی هدیه بیاور. نگاه کن چگونه کوچه های بیهودگی را مسافریم! چشمان ما را با دیده بینای دلت، به شهر جست وجو و ادامه، رهنمون باش. شکستن حصارهای تیرگی را در بلبشوی چراغ ها و نئون ها بیاموزمان. با ما سخن بگو؛ کلام آفتابی ات را منتظریم.
*
*
قلب اگر کور باشد
دنیا، تماشاگه راز است و راز را با چشم نمی توان دریافت.
آن دنیایی که چشم همه را به خود خیره کرده و مردمان را مسحور خویش نموده، فقط یک برهوت است که تو را توفیق ندیدن آن داده اند.
بهشت، در هستی توست؛ در هزار توی دلت که به منبع لم یزل نور، روشن است.
دل اگر تاریک باشد، هزار چراغ الوان و نئون، نمی تواند وجود آدمی را روشن کند.
قلب اگر کور باشد، هیچ دیده ای نمی تواند لطف و زیبایی هستی را ببیند.
آدمی، رویین تن هم که باشد، شیطان می تواند چشم هایش را نشانه بگیرد.
نهایت کمال انسان در این است که از همه چیز جز خدا چشم بپوشد و بر خواسته هایش دیده فرو ببندد.
پس چه جای افسوس و حسرت که چشم های تو را به روی دنیا بسته اند؛ تو به پنجره علاقه بیندیش که باز است و چراغ رابطه که روشن است.
عشق، راز است؛ راز رسیدن به خدا.
و خدا را با چشم نمی توان یافت؛ او را دل های شکسته منزل است، نه دیده های باز!
*
*
ما نیازمند دل های پاک روشن دلان هستیم، چشمان پاک و معصوم آنها که آلودگی ما را در دنیای مادی ندارند، خدا کند که آنها دست ما را بگیرند و بتوانند ما را راهنمایی کنند و حرکت بدهند. این توانایی در وجود آنها هست. آنها قلب های بزرگی دارند. دل های بزرگی دارند.
*
*
اگر چراغ دل خاموش باشد، چشم سر، از همه زیبایی های جهان، جز یک تابلوی تکراری و همیشگی، چیز دیگری نخواهد دید.
اگر چراغ دل خاموش باشد، امید چشم های روشن برای پرواز، بیهوده است.
اگر چراغ دل خاموش باشد، همه چیز در بطالت و روزمرگی و خستگی، خلاصه خواهد شد؛ فقط دلی روشن می تواند، دستان نوازش خداوند را بر روی گونه های تب دار گل ها، لمس کند.
دل روشن، در نفس های نسیم می تپد و در تار و پود جانش، معطر می شود.
دل روشن، برای دیدن ریزترین ذرات عالم هم نیازی به چشم سر ندارد.
به پاکی عصای سفیدِ دستانت سوگند، دل روشن، بهترین هدیه خداوند است.
*
*
عصای سفید چونان پرچمی است که به نشان استقلال در دست روشن دلان به حرکت در می آید و آینه ای است که قدرت و نعمت خدایی را به تماشای تأمل و تفکر دیگران می گذارد. 23مهر ماه « روز عصای سفید » را به روشندلان عزیز جامعه تبریک عرض نموده و از درگاه خداوند متعال توفیقات روز افزون و پیش از پیش این عزیزان را مسألت می نمایم.
*
*
چشم می گشایی بر حریم خلوت پروانه ها؛ با بال هایی سفید که عصای دستانت شده اند.
چشم می گشایی بر آبی آسمان؛ با دریایی از نور که دلت را چراغانی کرده است.
چشم می گشایی در حضور همیشه سبز معبود؛ با سجاده ای از عشق که بر پیشانی ات، مُهر تسلیم و بندگی زده است.
چشم می گشایی به روی این همه زیبایی بی حد آسمانی و با نور جانت، لطافت خداوند را در گلبرگ های سفید یاس و نسترن و اقاقی، لمس می کنی.
تو به روی سبزی درختان، سرخی گل ها، آبی دریا، طراوت باران و ترنم همیشه جاری آب ها، چشم دل می گشایی و امید و بودن را ترجمه می کنی.
*
*
برای شما فرزانه ای می نویسم که تپیدن قلب زندگی و زدن نبض طبیعت را احساس می کنید ، شما فرهیخته ای که در زلال شعور و صفای فطرت خدایی ، جلال و جمالِ جهاندار جان آفرین را می نگرید ؛ برای شما بر جسته ای می نویسم که می توانید با چشم لامسه خود با همه کس و همه چیز سخن بگویید و حتی با تعمق در گردش حکیمانه ی چرخ روزگار ، به میهمانی همه نشانه های خلقت بروید. برای شما متعهدی می نویسم که با بهره گیری از سرچشمه ی زلال معارف و وظیفه شناسی ، قدرت و نعمت الهی را به تماشای تامل و تفکر همگان دعوت می نمایید.