( سخنان حکیمانه )
خداوند:
خدا را بپرستيد و هيچ چيز را شريك او قرار ندهيد! و به پدر و مادر خوبى كنيد و همچنين به خويشاوندان و يتيمان و مسكينان و همسايه نزديك و همسايه دور و دوست و هم نشين و در راه ماندگان و بردگان (خدمتكاران) خود، زيرا خداوند، كسى را كه متكبّر و فخرفروش است، دوست ندارد.
[سوره نساء، آيه ۳۶]
پيامبر صلي الله عليه و آله:
صدقه بجا، نيكوكارى، نيكى به پدر و مادر و صله رحم، بدبختى را به خوش بختى تبديل و عمر را زياد و از پيشامدهاى بد جلوگيرى مى كند.
[نهج الفصاحه، ح ۱۸۶۹]
پيامبر صلي الله عليه و آله:
هر كس به خدا و روز قيامت ايمان دارد، بايد ميهمانش را گرامى دارد.
[كافى، ج ۶، ص ۲۸۵، ح۱]
پيامبر صلي الله عليه و آله:
صدقه دادن، ده حسنه، قرض دادن، هجده حسنه، رابطه با برادران [دينى]، بيست حسنه و صله رحم، بيست و چهار حسنه دارد.
[كافى، ج ۴، ص ۱۰، ح ۳]
پيامبر صلي الله عليه و آله:
ميهمان، روزى خود را مى آورد و گناهان اهل خانه را مى برد.
[بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۴۶۱، ح ۱۴]
امام على عليه السلام:
صله رحم، محبّت آور است و دشمنى را از بين مى برد.
[غررالحكم، ح ۵۸۵۲]
پيامبر صلي الله عليه و آله:
هر خانه اى كه ميهمان بر آن وارد نشود، فرشتگان واردش نمى شوند.
[جامع الأخبار، ص ۳۷۸]
امام على عليه السلام:
با صدقه و صله رحم، گناهان خود را پاك كنيد و خود را محبوب پروردگارتان گردانيد.
[غررالحكم، ح ۷۲۵۸]
پيامبر صلي الله عليه و آله:
هيچ كس نبايد بيش از توانش خود را براى ميهمان به زحمت اندازد.
[كنزالعمال، ح ۲۵۸۷۶]
امام على عليه السلام:
صله رحم، نعمت ها را فراوان مى كند و سختى ها را از بين مى برد.
[غررالحكم، ح ۵۸۳۶]
امام رضا عليه السلام:
مردى، امير المؤمنين عليه السلام را به ميهمانى دعوت كرد . حضرت فرمودند :مى پذيرم به شرط اين كه سه قول به من بدهى . عرض كرد : چه قولى اى امير المؤمنين؟ فرمودند : ازبيرون چيزى براى من تهيه نكنى ، حاضرى خانه ات را از من دريغ ننمايى و به زنو فرزندنت زور نگويى . عرض كرد : قبول مى كنم اى امير المؤمنين . پس على بن ابىطالب عليه السلام دعوت را پذيرفتند .
[عيون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۴۵، ح ۱۳۸]
امام على عليه السلام:
زكاتِ رفاه، نيكى با همسايگان و صله رحم است.
[غررالحكم، ح ۵۴۵۳]
امام صادق عليه السلام:
ابن ابى يعفور: در خانه امام صادق عليه السلام ميهمانى را ديدم كه روزى براى انجام كارى برخاست . حضرت او را از آن كار منع كردند و شخصا آن كار را انجام دادند و فرمودند :رسول خدا صلي الله عليه و آله از به كار گرفتن ميهمان ، نهى فرموده است .
[كافى، ج ۶، ص ۲۸۳، ح ۱]
امام باقر عليه السلام:
ثواب صله رحم سريع تر از هر كار خيرى به انسان مى رسد.
[كافى، ج ۲، ص ۱۵۲، ح ۱۵]
پيامبر صلي الله عليه و آله:
انسان را همين گناه بس، كه آنچه را كه تقديم برادران ميهمان خود مى كندكم شمارد و ميهمان را همين گناه بس، كه آنچه را كه ميزبانشان براى آنها فراهم مى كندكم شمارد.
[محاسن، ج ۲، ص ۴۱۴، ح ۱۶۵]
امام صادق عليه السلام:
صله رحم، اعمال را پاكيزه، اموال را بسيار، بلا را برطرف و حساب (قيامت) را آسانمى كند و مرگ را به تأخير مى اندازد.
[كافى، ج ۲، ص ۱۵۷، ح ۳۳]
امام باقر عليه السلام:
هرگاه يكى از شما به خانه برادرش وارد شد، هر جا صاحب خانه گفت همان جابنشيند، زيرا صاحب خانه به وضع اتاق خود از ميهمان آشناتر است.
[قرب الإسناد، ص ۶۹، ح ۲۲۲]
امام صادق عليه السلام:
صله رحم و نيكى، حساب (قيامت) را آسان و از گناهان جلوگيرى مى كند.
[كافى، ج ۲، ص ۱۵۷، ح ۳۱]
پيامبر صلي الله عليه و آله:
ميهمان تا دو شب پذيرايى مى شود، از شب سوم از اهل خانه به شمار مى آيد و هرچه رسيد بخورد.
[كافى، ج ۶، ص ۲۸۳، ح ۱]
امام صادق عليه السلام:
صله رحم، انسان را خوش اخلاق، با سخاوت و پاكيزه جان مى نمايد و روزى را زيادمى كند و مرگ را به تأخير مى اندازد.
[كافى، ج ۲، ص ۱۵۱، ح ۶]
پيامبر صلي الله عليه و آله:
غذاى مردم فاسق را نخور.
[امالى طوسى، ص ۵۳۵]
پيامبر صلي الله عليه و آله:
صله رحم، خوش اخلاقى و خوش همسايگى، شهرها را آباد و عمرها را زياد مى كند.
[نهج الفصاحه، ح ۱۸۳۹]
امام رضا عليه السلام:
سخاوتمند، از غذاى مردم مى خورد، تا مردم از غذاى او بخورند، اما بخيل از غذاى مردم نمى خورد تا آنها نيز از غذاى او نخورند.
[عيون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۱۵، ح ۲۶]
پيامبر صلي الله عليه و آله:
هر كس با جان و مال خود در راه صله رحم كوشش كند، خداوند عزّوجلّ پاداش يكصد شهيد به او مى دهد.
[من لايحضره الفقيه، ج ۴، ص ۱۶]
امام على عليه السلام:
غذاى جسم، خوردن و غذاى روح، خوراندن است.
[مشكاة الأنوار، ص ۵۶۱]
امام على عليه السلام:
صله رحم، از بهترين خصلت هاى بزرگواران است.
[غررالحكم، ح ۵۸۸۲]
پيامبر صلي الله عليه و آله:
غذاى سخاوتمند، داروست و غذاى بخيل، درد.
[بحارالأنوار، ج ۷۱ ، ص ۳۵۷، ح ۲۲]
امام على عليه السلام:
به راستى كه صله رحم از واجبات اسلام است و خداى سبحان، امر فرموده كه آن را گرامى بدارند و خداوند متعال با هر كس كه صله رحم كند، رابطه برقرار مى كند و با هر كس كه قطع رحم كند، قطع رابطه مى كند و هر كس كه صله رحم را گرامى بدارد، گرامى اش مى دارد.
[غررالحكم، ح ۳۶۵۱]
امام على عليه السلام:
[روزى] امام على عليه السلام غمگين ديده شد علت را از ايشان جويا شدند. فرمودند: چونهفت روز است كه ميهمانى بر ما وارد نشده است.
[مناقب آل ابى طالب، ج ۱ ، ص ۳۴۷]
امام على عليه السلام:
حفظ نعمت ها در صله رحم است.
[غررالحكم، ح ۴۹۲۹]
پيامبر صلي الله عليه و آله:
وليمه (سور) دادن، روز اول حق است و روز دوم احسان، از دو روز كه گذشت،خودنمايى و شهرت طلبى است.
[كافى، ج ۵، ص ۳۶۸، ح ۴]
امام على عليه السلام:
هرگاه مردم قطع رحم كنند، ثروت ها در دست افراد شرور قرار مى گيرد.
[كافى، ج ۲، ص ۳۴۸، ح ۸]
پيامبر صلي الله عليه و آله:
به حاضران و غايبان امت خود سفارش مى كنم كه دعوت مسلمان را، گرچه از فاصله پنج ميل (حدود ۱۰ كيلومتر)، بپذيريد، زيرا اين كار جزو دين است.
[محاسن، ج ۲، ص ۴۱۱، ح ۱۴۲]
امام صادق عليه السلام:
بهترين صله رحم، خوددارى از آزار و اذيت خويشاوندان است .
[بحارالأنوار، ج ۷۴، ص ۸۸ ، ح ۱]
امام صادق عليه السلام:
هرگاه برادرت ناخوانده بر تو وارد شد، همان غذايى كه در خانه دارى برايش بياور وهرگاه او را دعوت كردى در پذيرايى از او خودت را به زحمت بينداز.
[محاسن، ج ۲، ص ۴۱۰، ح ۱۳۸]
امام صادق عليه السلام:
صله رحم نماييد و به برادران (دينى) خود نيكى كنيد، هر چند با سلام كردن خوب ويا جواب سلام خوب باشد.
[كافى، ج ۲، ص ۱۵۷، ح ۳۱]
پيامبر صلي الله عليه و آله:
هر كس دوست دارد كه خدا و رسولش او را دوست داشته باشند، با ميهمان خودغذا بخورد.
[تنبيه الخواطر، ج ۲، ص ۱۱۶]
امام صادق عليه السلام:
صله رحم، خانه ها را آباد و عمرها را طولانى مى كند، هر چند صله رحم كنندگان مردمان خوبى نباشند.
[امالى طوسى، ص ۴۸۱، ح ۱۸]
امام صادق عليه السلام:
هرگاه يكى از شما به ميهمانى دعوت شد، فرزندش را به دنبال خود راه نيندازد كه اگر چنين كند، كار حرامى كرده و غاصبانه وارد خانه ميزبان شده است.
[كافى، ج ۶ ، ص ۲۷۰، ح ۱]
امام رضا عليه السلام:
به بزرگترهايتان احترام بگذاريد و با كوچكترها مهربان باشيد و صله رحم نماييد.
[عيون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۲۶۵]
پيامبر صلي الله عليه و آله:
ميهمانى يك روز و دو روز و سه روز است، بعد از آن هر چه به او دهى صدقه محسوب مى شود.
[كافى، ج ۶ ، ص ۲۸۳، ح ۲]