امام زمان

(شعر) خـــــواندیم نـــامـــت را، آوازمـــان گـــل کـــرد

( شعر برای امام زمان عج )

خـــــواندیم نـــامـــت را، آوازمـــان گـــل کـــرد … محمدرضا احمدی فر

مجنــــون تــــر از لیـلـی، لیـلـی تــر از مجنون

گــــشتیم دنـــبالـــت، در کــــوه و در هـــامون

خـــــواندیم نـــامـــت را، آوازمـــان گـــل کـــرد

دیدیم چشمت را، افسون شــــدیـــم افسون

یک لحظه می خندیدیم، یک تحظه می گرییم

محصول عشق توست، این حـــال دگــرگـــون

هــــــر روز مــی خوانیم، قــرآن چشـــمت را

فــردا جهان ســبز است، والــتین والـــزیتون

در انتظار تـــــو، عمـــریست مـــی ســـوزیم

دلــهایـــمان آتیـــش، چــشمانمان کــــارون

چــــون نـالـه پنهانی، در شروه ی شــاعــر

چــــون اشک پیدا، بــرگــونه ای گــلــگـــون

ای قافـــیه انـــدیش، ای شـــاعـــر درویش

فکــر طراوت باش «باران» نشد «بارون»

*

*

امام زمان

( زمزار )

همچنین ببینید

یا اباصالح

تو، معنى کلمات همیشه زیبایى

( دلنوشته ای برای امام زمان عج ) بهار رویا … شعر از محمد عزیزى …