دوبیتی های عید نوروز

دوبیتی های عید نوروز؛

آیینه ی روزگار لبخند خداست
آرامش سبزه زار لبخند خداست
از عطر نگاه باغها دانستم
نام دگر بهار لبخند خداست
::

فروردین است و روز فرودین / شادی و طرب را کند تلقین
ای دو لب تو چو می مرا ده / کان باشد رسم روز فرودین
با آرزوی بهترین بهار برای شما
::
::
با دلبرکی تازه تر از خرمن گل
از دست مده جام می و دامن گل
زان پیشترک که گردد از باد اجل
پیراهن عمر ما چو پیراهن گل
::
::
دوباره معجزه آب و آفتاب و زمین
شکوه جادوی رنگین کمان فروردین
شکوفه و چمن و نور و رنگ و عطر و سرود
سپاس و بوسه و لبخند و شادباش و درود
::
::
برآمد باد صبح و بوی نوروز / به کام دوستان و بخت پیروز
مبارک بادت این سال وهمه سال / مبارک بادت این روز و همه روز
::
::
چو صبح رایت خورشید آشکار کند
ز مهر قبله افلاک زرنگار کند
رسید موسم نوروز و گاه آن آمد
که دل هوای گلستان و لاله زار کند
::
::
فرخنده باد بر همگان مقدم بهار / نوروز ، جاودانه ترین جشن روزگار
نوروز مبارک
::
::
ای نو بهار خندان از لامکان رسیدی / چیزی به یار مانی از یار ما چه دیدی
خندان و تازه رویی سر سبز و مکشبویی / همرنگ یار مایی یا رنگ از او خریدی
::
::
نوروزتان پیروز
یک عالمه عطر بید تقدیم تو باد
تبریک بسی شدید تقدیم تو باد
تنها دل و قلوه ‎ایست دارایی ما
این هم دم صبح عید تقدیم تو باد
::
::
رونق عهد شبابست دگر بوستان را / میرسد مژده گل بلبل خوش الحان را
ای صبا گر به جوانان چمن باز رسی / خدمت ما برسان سرو گل ریحان را
::
::
بیامد شاهد شیرین نوروز / بنازم سفره ای هفت سین نوروز
زچشم ابر نیسا نی دراین فصل / بریزد اشک مشک آگین نوروز . . .
::
::
دی شد و بهمن گذشت فصل بهاران رسید / جلوهء گلشن به باغ همچو نگاران رسید
::
::
بهاران فیض دیگر دارد امسال / هوایش مشک و عنبردارد امسال
عروس قله ای پا میر و بابا / بدامن لعل و گوهر دارد امسال . . .
::
::
گشت گرداگرد مهر تابناک ایران زمین
روز نو آمد و شد شادی برون زندر کمین
ای تو یزدان ، ای تو گرداننده ی مهر و سپر
برترینش کن برایم این زمان و این زمین
::
::
مهم نیست که قفلها دست کیست / مهم اینست که کلیدها دست خداست
از ته دل دعا میکنم که در این روزهای آخر سال / توی این روز زیبای آفتابی
شاه کلید تمام قفلها رو ازخداوند عیدی بگیری
سال نو پیشاپیش مبارک
::
::
جشن فرخنده فرودین است / روز بازار گل و نسرین است . . .
نوروز فرخنده باد . . .

::
::

بر چهره گل نسیم نوروز خوش است

در صحن چمن روی دل‌افروز خوش است

از دی که گذشت هر چه گویی خوش نیست

خوش باش و ز دی مگو که امروز خوش است

خیام

::
::

چون ابر به نوروز رخ لاله بشست

برخیز و بجام باده کن عزم درست

کاین سبزه که امروز تماشاگه توست

فردا همه از خاک تو برخواهد رست

خیام

::
::

چون لاله به نوروز قدح گیر بدست

با لاله‌رخی اگر تو را فرصت هست

می نوش به خرمی که این چرخ کهن

ناگاه تو را چو خاک گرداند پست

خیام

::
::

نوروز که سیل در کمر می‌گردد

سنگ از سر کوهسار در می‌گردد

از چشمهٔ چشم ما برفت اینهمه سیل

گویی که دل تو سخت‌تر می‌گردد

سعدی

نوروز شد و جهان برآورد نفس

حاصل زبهار عمر ما را غم و بس

از قافلهٔ بهار نامد آواز

تا لاله به باغ سر نگون ساخت جرس

ابوسعید ابوالخیر

::
::

جدا از رویت ای ماه دل افروز

نه روز از شو شناسم نه شو از روز

وصالت گر مرا گردد میسر

همه روزم شود چون عید نوروز

باباطاهر

::
::

چون سپرم نه میان بزم به نوروز

درمه بهمن بتاز و جان عدو سوز

باز تو بی رنج باش وجان تو خرم

بانی و با رود و با نبیذ فنا روز

رودکی

::
::

زلفین تو تا بوی گل نوروزیست

کارش همه ساله مشک و عنبر سوزیست

همرنگ شبست و اصل فرخ روزیست

ما را همه زو غم و جدایی روزیست

سنایی

::
::

نوروز شد و بنفشه از خاک دمید

بر روی جمیلان چمن نیل کشید

کس را به سخن نمی‌گذارد بلبل

در باغ مگر غنچه به رویش خندید

وحشی

::
::

گلان فصل بهاران هفته‌ای بی

زمان وصل یاران هفته‌ای بی

غنیمت دان وصال لاله رویان

که گل در لاله زاران هفته‌ای بی

باباطاهر

( زمزار )