سخنان زیبا و آموزنده از لئوناردو داوینچی؛
آرزو کردن شرط نیست، شرط تحقق آرزو است.
.
.
تنها سخنگوی جهان طبیعت، آزمایش است،
پس باید همیشه به تجربه پرداخت و هرکار را به هزار شکل آزمود.
.
.
نقاش باید نهانخانه داشته باشد؛
زیرا هنگامی که در نهانخانه با خود هستید، خودتان هستید
و هنگامی که همراه با شخص دیگری هستید، نیمی از خودتان میباشید.
.
.
.
اگر پیوسته و بدون درنگ کار کنید، توان داوری خود را از دست میدهید.
.
.
.
آنچه را نقاشی میکنید باید بشناسید و از آن، آگاهی کافی داشته باشید.
.
…
.
.
ثابت ماندن در یکجا سبب از دست رفتن قوهی ادراک شما میشود.
اندکی فراتر بروید تا چیزهای دیگری را نیز ببینید
که در آنها نبود سامان و تناسب، قابل مشاهده است.
.
.
.
من از سودمند بودن دست نمیکشم.
.
.
.
میتوان در هر زمینهای کسب دانش کرد.
.
.
.
عشق سرشار در صورتی به وجود میآید که از آنچه دوست دارید،آگاهی فراوان داشته باشید.
.
.
.
درست همان گونه که اگر آهن را بکار نگیریم، زنگ میزند،
همان گونه که آب راکد میگندد و یا به هنگام سرما یخ میبندد،
اگر از آگاهی و مغز خود بهره نگیریم، آن را از دست میدهیم.
.
.
.
همانگونه که روز خوب، خواب خوش در پی دارد،
زندگی هم اگر به خوبی سپری شود، مرگی آمرزیده در پی خواهد داشت.
.
.
.
سرشت آدمهای خوب، گرایش به دانستن است.
.
.
.
پرها میتوانند انسانها را مانند پرندگان به پرواز درآورندو به سوی بهشت ببرند.
این از ادبیاتی است که با قلمپرهایشان نوشته شده است.
.
.
.
سبب اندوه است که اشخاص در حد میانه نیز به حواس خود توجه نمیکنند.
نگاه میکنند، ولی نمیبینند، گوش میدهند، ولی نمیشنوند،
لمس میکنند، ولی احساس نمیکنند، غذا میخورند، ولی مزه ی آن را حس نمیکنند.
.
.
.
والاترین لذت بر این پایه است: لذت درک و شناخت.
.
.
.
نگذارید خشم و بدخواهی شما سبب نابودی زندگی شود؛
زیرا کسی که به زندگی ارج ننهد، خود، شایستهی آن نیست.
.
.
.
انسانها هرچه حساستر باشند، رنج بیشتری میکشند.
.
.
.
اندیشهها به سوی امید میچرخند.
.
.
.
دشواری ها نمی توانند مرا شکست دهند.
هر مشکلی در برابر اراده ی بی چون و چرای من تسلیم می شود.
.
.
.
بازدارندهها و دشواریها، کمر مرا خم نمیکند.
.
.
.
توانمندی و قدرتِ هنر از محدودیت زاده می شود و در آزادی می میرد.
.
.
.
انسانها به نسبت ظرفیتی که برای کسب تجربه دارند عاقل به شمار می روند.
کسانی خوشبخت هستند که از تجربه ی دیگران استفاده می کنند
و تجربه ی دیگران را دوباره تجربه نمی کنند.
(جملات حکیمانه)