سخنان ناب بزرگان در مدیریت وقت و زمان

سخنان بزرگان در مورد وقت و فرصت؛

نگهدار فرصت که عالم دمی است   دمی پیش دانا به از عالمی است (سعدی)

*

هر روزی (زمانی) او در کاری و فرمانی است (الرحمن ۲۹)

*

برای آگاهی انسان ،همین بس که زمان خود را بشناسد (حضرت علی علیه السلام)

*

دیروزت از دست رفت و به فردایت یقین نیست و امروزت غنیمت است پس این فرصت به دست آمده را دریاب

(امام علی علیه السلام)

*

خوشا آنکه آرزویش را کوتاه کرد و فرصت عمرش را غنیمت شمرد (امام علی سلام الله علیه)

*

به هنگام فرصت و زمان،از کوتاهی کردن بپرهیز زیرا این میدان است که برای رهسپارانش زیان به بار می آورد .

(امام باقر علیه السلام)

*

هرکه در زمان غیبت قائم مابر موالات ودوستی مان بمیرد خداوند پاداش هزار شهید مانند شهیدان بدر و احد به او عطا می کند.

(امام سجاد علیه السلام)

*

فرصت ، زود می رود و دیر باز می گردد (حضرت علی علیه السلام)

*

فرصت ،غنیمت است نباید زدست داد (سعدی)

*

از وقت خود هم برای گذران زندگی این دنیا استفاده کن و هم برای تامین زندگی آن دنیا (شیخ بهایی)

*

اگر از فرصت استفاده نکنی ،روزگار آن را به دیگری خواهد داد (مارک تواین)

*

فرصت را باید خودت به دست بیاوری،آن را به تو نخواهند داد (ژول ورن )

*

غنيمت شمردن فرصت در كلام معصومين(ع)

*

رسول خدا صلی الله علیه و آله :
هر كس دري از خير بر او گشودند، فرصت غنيمت شمارد كه نداند چه وقت بسته خواهد شد

*
پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله به مولاي متقيان، علي(ع) مي فرمايد:
اي علي! از چهار چيز پيش از چهار چيز بهره ببر! از جواني ات پيش از پيري و تن درستي ات پيش از بيماري و بي نيازي ات پيش از نيازمندي و زندگي ات پيش از مرگ.

*
رسول اكرم صلی الله علیه و آله در كلامي ديگر به ابوذر غفاري فرمود:
پنج چيز را پيش از پنج چيز غنيمت بشمار: جواني ات را پيش از پيري، سلامتت را پيش از بيماري، تمكّنت را پيش از تهي دستي، فراغتت را پيش از گرفتاري و زندگاني ات را پيش از مرگ.

*
حضرت محمد مصطفی(ص) درباره استفاده بهينه از فرصت ها مي فرمايد:
در روزهاي زندگي شما لحظه هايي فرا مي رسد كه در معرض نسيم حيات بخش الهي قرار مي گيريد و فرصت مناسبي به دست مي آوريد. بكوشيد از آن فرصت ها بهره بگيريد و خويشتن را در مسير فيض الهي قرار دهيد.

*
حضرت علي(علیه السلام) درباره پرهيز از تأخير در كار، به ابوذر مي فرمايد:
اي اباذر! از تأخير در عمل بپرهيز كه امروز از آنِ تو است و از فردا خبر نداري. اگر فردايي داشتي، در آن فردا چنان باش كه در امروز و اگر فردايي نداشتي، براي كوتاهي كردن امروز پشيمان نخواهي شد.
اي اباذر! در بامداد، اميد به رسيدن شام مدار و در شام، اميدي به رسيدن بامداد و بكوش تا از تن درستي ات پيش از بيماري و از زندگي ات پيش از مرگ بهره گيري؛ زيرا نمي داني كه نام تو در فردا چيست؛ زنده يا مرده؟

*
امام علی (سلام الله علیه): از نعمت هايي كه در اختيار داريد، خوب استفاده كنيد، پيش از آنكه شما را ترك گويند؛ چه آنكه نعمت هاي زودگذر از كف مي روند و شهادت مي دهند كه صاحبشان با آنها چگونه رفتار كرده است

*
امیر مومنان علی علیه السلام: به هر فرصتي نمي توان دست يافت.

*
حضرت علی(علیه السلام): فرصت را درياب تا مايه غصه نشود.

*
امام علی بن ابی طالب(علیه السلام) : ديروزت از دست رفته و فردايت مشكوك است و امروزت مغتنم. پس در بهره برداري از فرصت ممكن شتاب كن و از اطمينان كردن به روزگار بپرهيز.

*
كسي كه آبشخور گوارايي بيابد و آن را غنيمت نشمارد، باشد كه در تشنگي آن را بجويد و نيابد.

(امام علی علیه السلام)

*
در روزهايي كه مهلت داريد و اجل فرا نرسيده، اگر اهل كاريد، به كار برخيزيد و از فراغ خود پيش از رسيدن گرفتاري بهره گيريد و پيش از آنكه راه نفس كشيدن بسته شود، تنفس كنيد.(حضرت علی سلام الله علیه)

*

امام علی علیه السلام فرمودند:
دنيا سه روز است: روزي كه با هر چه در آن بود، گذشت و باز نخواهد گشت و روزي كه در آني و سزاوار است كه آن را غنيمت داني و روزي كه نمي داني از آنِ كه خواهد بود و چه بسا تو در آن به سراي ديگر رخت بربندي. روز گذشته، حكيمي ادب كننده است و روزي كه در آني، دوستي در حال وداع است و اما از فردا، تنها اميدي به آمدنش داري. پس، از امروز توشه برگير و از آن به شايستگي جدا شو. فقط به كاري كه كرده اي، اطمينان داشته باش و از دل بستن و فريفته شدن به آرزو و امل بپرهيز.
غم فردا را از امروز به خود راه مده كه غم امروز، تو را بس است و فردا با كار و گرفتاري، خود، بر تو وارد خواهد شد. اگر غم فردا را بر امروز خود بار كني، بر اندوه و رنج خويش افزوده اي و بار چيزهايي را كه بايد در چند روز بكشي، در يك روز كشيده اي و بدين گونه اندوه خود را بزرگ و گرفتاري خود را فراوان و رنج خود را زياد كرده اي و با دل بستن به اميد و آرزو، از اقدام و كوشش بازمانده اي، درحالي كه اگر دل خويش از آرزو تهي ساخته بودي، به كوششي بيش برمي خاستي.
آيا نمي بيني كه دنيا ساعتي ميان دو ساعت است؟ ساعت گذشته و ساعت باقي مانده و ساعتي كه در آني. تو اكنون از آسايش ساعت گذشته و ساعت آينده لذتي نمي يابي و از سختي آنها دردي احساس نمي كني.
پس ساعت گذشته و ساعتي را كه اكنون در آني، همچون دو مهمان بدان كه بر تو وارد شده اند؛ آنكه از پيش تو رفته، تو را نكوهش مي كند و آنكه بر تو وارد شده، تجربه اي از گذشته برايت آورده است

*
حضرت علی (علیه السلام): بندگان خدا! اكنون به كار برخيزيد كه زبان ها باز است و بدن ها تن درست و اندام ها نرم و به اختيار و عرصه فعاليت، گسترده و ميدان كوشش، بزرگ

*
امام علی (علیه السلام) به مالك اشتر سفارش مي كند:
كار هر روز را در همان روز انجام بده؛ زيرا هر روزي مخصوص كار همان روز است. و از ميان اوقات خود، بهترين و بزرگ ترين بخش ها را براي انجام دادن تكاليفي كه در پيشگاه خداي خويش داري، مخصوص گردان، هرچند اگر نيت درست باشد و سلامتي و آسايش مردم [در حكومت تو] تأمين شود، همه بخش ها از آنِ خدا است

*

امام حسن(سلام الله علیه) درباره غنيمت شمردن فرصت مي فرمايد:

فرصت، به شتاب از دست مي رود و به كندي بازمي گردد

*
امام محمدباقر(سلام الله علیه):
از كوتاهي كردن به هنگام فراهم آمدن فرصت بپرهيز كه اين، ميداني است كه به زيان اهل خود جريان دارد.

*
امام باقر علیه السلام: هنگام فرصت، آنچه را كه خواستار آني به دست آر و هيچ فرصتي همچون فرصت روزهاي بي كاري همراه با تندرستي نيست.

*
مبادا در عمل تأخير كنيد كه تأخير، دريايي است كه بسيار كسان در آن به هلاكت مي رسند. حضرت امام محمد باقر علیه السلام

*
امام صادق سلام الله علیه فرمودند:
در تندرستي، پيش از بيماري و در نيرومندي، پيش از ناتواني و در زندگي، پيش از رسيدن به مرگ، براي خود چيزي فراهم آر!

*
امام صادق (علیه السلام): دل هاي خود را به آنچه از دست رفته، مشغول نسازيد كه در اين صورت، ذهن خود را از آماده شدن براي آنچه هنوز نيامده است، باز خواهيد داشت.

*
امام صادق (ع) مي فرمايد: اميرمؤمنان، علي(ع) به برخي از ياران خود نوشت:
آنچه را از عمرت باقي مانده، درياب و مگو فردا و پس فردا. بسيار كسان پيش از تو سرگرم آرزوها و امروز و فردا كردن ها گشتند و گرفتار اجل شدند و غفلت زده مردند.

*
امام صادق(ع) به نقل از حضرت علي(ع) مي فرمايد: مبادا كه براي پرداختن به عمل، امروز و فردا كنيد؛ هر وقت امكان برايتان پيدا شد، به كار برخيزيد.

*
امام صادق(ع) از پدران خود در تفسير آيه وَ لاتَنْسَ نَصيبَكَ مِنَ الْدُّنيا» روايت كرده است كه:
سلامت، نيرومندي، فراغت، جواني، نشاط و بي نيازي خود را فراموش مكن. در دنيا از آنها بهره برداري كن و متوجه باش كه از آن سرمايه هاي عظيم، به نفع معنويات و آخرت خود استفاده كني.
*

امام موسي كاظم(سلام الله علیه):
اي هشام! بر طاعت خدا صبور باش و از نافرماني او خودداري كن كه دنيا يك ساعت است؛ زيرا از گذشته آن، اكنون نه شادابي داري و نه غمي و از آينده آن، آگاه نيستي كه چه خواهد شد. پس بر اين ساعتي كه در آني، صبور باش [و در آن بكوش] چونان كه گويي وقت خوشي و شادي تو است

*

نگاهی کوتاه برسوره مبارکه عصر

ترجمه سوره عصر: بنام خداوند بخشنده و بخشایشگر . سوگند به عصر یا زمان(1) حقیقتا انسان دستخوش زيان است(2) مگر كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كرده و همديگر را به حق سفارش و به شكيبايى توصيه كرده‏ اند(3)

قسم به عصر ،قسم به زمان،قسم به عصاره معصرات،قسم به زمان هر فرد،قسم به هر دوره وهرقوم ،قسم به کل زمان،به کل تاریخ

که همانا ،قطعاً ویقیناً انسان در خسران بسر میبرد

ای وای ،همه انسانهاخاسرند؟ آری نوع انسان در خسران است ،انسانی که اهمییت زمان ،اهمییت عمر ،اهمییت زندگی ،اهمییت مزرعه بودن دنیا برای آخرتی جاودن را نمیفهمد ،براستی انسان درک درستی از زمان ندارد که حتماً عدم درک زمان ،با خسران پیوند دارد

انسان گرفتار در زمان است لذا هرلحظه سرمایه اش را از دست میدهد ،سرمایه ای بدون بازگشت.

مگر ،مگر انان که متصف به دو صفت باشند : ایمان وعمل صالح، دوبالی که برای رشد،برای پرواز وبرای درک درست زمان وخلاصه دوعنصری که برای درک عصر ضروری است چرا که زمان بین ما واهل بیت که خود مصداق حق هستند،فاصله انداخته است وصفت دوم:توصیه دیگران به حق وصبر،زیرابدون صبر نمیتوان برحق پایدار ماند چنانکه بدون حق نمیتوان به صبر رسید،پس تواصی خود رسیدن به بلوغ اجتماعی است که انسان هم موجودی اجتماعی بارسالت اجتماعی است  لذا میزان رهایی ازخسر به میزان برنامه ریزی ما به وصل به اهل بیت است که خود تواصی هم ،به حیثیت زن بودن ویامرد بودن ونقش افراد متفاوت خواهدبود اما از رسالتهای ما این است که یکدیگر را به حق وصبر در راه حق ،سفارش که نه،توصیه کنیم تا شاید کمتر دچار خسر شویم

امیر المومنین(ع) میفرمایند:آگاه باشید هرگاه ازدنیای شما کاهش یابد وبه آخرت افزوده گردد بهتر از ان است که از پاداش آخرت شما کاسته وبه دنیای شما افزوده گردد(خسران)چه بسا کاهش یافته هایی که سود آورندوافزایش یافته هایی که زیان آور است(خطبه114بند15)

پس شاید بتوان گفت اگرهمه تلاشت را انجام دهی توفیق این را پیدامیکنی که بفهمی به تلاش تو نیست هر چند باید تلاش کرد ،که درکی از مراتب توحید افعالی است

اللهم ارزقنا توفیق طاعة وبعد المعصیه وصدق النیه وعرفان الحرمه  واکرمنا بالهدی والاستقامه

(سخن بزرگان)