خاک پایت بوسه گاهم بود و بس
بر سر راهت نگاهم بود و بس
ای نگاهت تکیه گاه خستگی
عشق تو تنها گناهم بود و بس .
.
.
.
ﻭﻗﺘﯽ ﻫﺴﺘﯽ
ﻫﻤﻪ ﯼ ﻫﺴﺘﯽ ﺍﻡ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻡ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﻧﻪ ﺍﺕ. . .
.
.
.
ﻭﻗﺘﯽ ﺩﻟﺖ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﻮﺩﻧﺖ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﺭﺍ ﺣﻞ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ. . .
.
.
.
ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻫﺎ ﻫﻢ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ
ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﯼ ﻧﻨﻮﯾﺴﯿﺪ ﺍﮔﺮ ﻗﺼﺪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﻧﺪﺍﺭﯾﺪ. . .
.
.
.
ﺑﻪ ﺩﺍﻡ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺯﻟﻔﺎﻧﺖ ﺍﺳﯿﺮﻡ
ﻏﻢ ﻫﺠﺮﺕ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺳﺨﺖ ﭘﯿﺮﻡ
ﺑﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺣﺮﻓﻢ ﺩﻡ ﻣﺮﮒ
ﺍﻟﻬﯽ ﺟﺎﻥ ﺗﻮ مانی ﻣﻦ ﺑﻤﯿﺮﻡ. . .
.
.
.
ﺷﺐ ﻗﺮﺍﺭﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻮﺳﯿﺪﻥ ﻣﺎﻩ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ
ﻭ ﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎﺳﺖ ﺷﺮﻡ ﺯﻣﯿﻦ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ
ﺧﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ. . .
.
.
.
خواهش میکنم ، بی حوصلگی هایم را ببخش ، بدخلقی هایم را فراموش کن
بی اعتنایی هایم را جدی نگیر ، در عوض من هم تو را می بخشم
که مسبب همه ی اینهایی .
.
.
.
ﭘﯿﻦ ﮐﺪﺗﯿﻢ ﺭﻓﯿﻖ!
ﺳﻪ ﺑﺎﺭ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺑﺰﻧﯽ ﻓﻨﺎ ﻣﯽ ﺷﯿﻢ
ﺩﺭﺳﺖ ﺑﺰﻧﯽ ﻓﺪﺍﺕ ﻣﯽ ﺷﯿﻢ!
.
.
.
ﺩﯾﺸﺐ ﺍﺯ ﺩﻟﺘﻨﮕﯿﺖ ﺑﻐﻀﯽ ﮔﻠﻮﯾﻢ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ
ﮔﺮﯾﻪ ﺍﯼ ﺷﺪ ﺑﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﻢ ﻧﺸﺴﺖ
ﻣﻦ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺭﺍ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﺭﻭﯼ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻏﺰﻝ
ﺗﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻗﻠﺒﻢ ﻧﺸﺴﺖ
.
.
.
ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﯿﺎﻥ
ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﻣﺮﺩ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻧﺎﻣﺮﺩﺷﻮﻥ ﻣﯿﮑﻨﻪ
ﺻﻔﺎﯼ ﺭﻓﯿﻘﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﻭ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻧﺎﻣﺮﺩ ﻣﺮﺩ ﻣﯿﻤﻮﻧﻪ
.
.
.
پشت آن پنجره ی رو به افق
پشت دروازه ی تردید و خیال
لا به لای تن عریانی بید
من در اندیشه ی آنم که تو را
وقت دلتنگی خود دارم و بس .
.
.
.
خونه ی اجاره ای داری برای یه آدم تنها ؟
قلبشو پیش میده ، جونشو ماه به ماه !
.
.
.
دیدگانت را نبند ، نگاهت را ندزد
تو که میدانی آیه آیه ی زندگیم از گوشه ی چشمانت تلاوت می شود .
.
.
.
عشق چیز عجیبی نیست ، عزیز دلم !
همین است که تو دلت بگیرد و من نفسم !
.
.
.
یک عمر قفس بست مسیر نفسم را
حالا که دری هست مرا بال و پری نیست
حالا که مقدر شده آرام بگیرم
سیلاب مرا برده و از من اثری نیست
.
.
.
یاد آن روزی که یاری داشتیم
این چنین خوار نبودیم ، اعتباری داشتیم
ای که ما را در زمستان دیده ای با پشت خم
این زمستان را نبین ، ما هم بهاری داشتیم .
.
.
.
شادیهایم هدیه به تو ، کم بودنش را بر من خرده مگیر
این تمام سهم من از دنیاست .
.
.
.
سرم را روی شانه ات بگذار تا همه بدانند
“همه چیز” زیر سر من است !
(زمزار)