اس ام اس و پیامک قیام خونین 17 شهریور 1357

به خون گر کشی خاک من، دشمن من / بجوشد گل اندر گل از گلشن من
تنم گر بسوزی، به تیرم بدوزی / جدا سازی ای خصم، سر از تن من
کجا می توانی، ز قلبم ربایی / تو عشق میان من و میهن من
*

*
آنان که زبان عشق را می دانند / لب بسته سرود عاشقی می خوانند
با رفتن شان ترنم آمدن است / خورشید غروب کرده را می مانند
*

*
به سمت ساحل آبی ست راهت/و صد آیینه شد محو نگاهت
به یاد لحظه های سبز سنگر/گلی رویید جای سجده گاهت
*

*
به یاد عشق های آسمانی/به یاد لحظه های بی نشانی
دلم را نازنین! سنگر به سنگر/به شوق ردپایی می کشانی
*

*
روزی که از آتش و خون، پروانه ها پر کشیدند
پرواز از یادمان رفت، از عشق دامان کشیدیم
ما راهمان را جدا آن سمت خیابان کشیدیم
کوچید ایل پرستو، ما پای در بند بودیم
*

*
ای نخل سایه گستر پر بار انقلاب/ای در هجوم خصم خدا یار انقلاب
زخم تبر به جان تو هر چند نارواست/اما هراس ما همه از موریانه هاست
*

*
گامی به تولا زده بودیم ای کاش/جامی ز می لا زده بودیم ای کاش
آن شب که قراولان توفان رفتند/چون موج به دریا زده بودیم ای کاش
*

*
کس چون تو طریق پاکبازی نگرفت/با زخم نشان سرفرازی نگرفت
زین پیش دلاورا کسی چون تو شگفت/حیثیت مرگ را به بازی نگرفت
*

*
یک ذره از آفتاب باقی مانده است/در جام کمی شراب باقی مانده است
هر قطره خون به قاصدک ها می گفت/گل رفته ولی گلاب باقی مانده است
*

*
پاییز حدیث کوچ برگی سرخ است / خندیدن گل زیر تگرگی سرخ است
بر لاله چرا کفن بپوشم، وقتی / زیبایی زندگی به مرگی سرخ است
*

*
از زخم، شناسنامه دارند هنوز/در مسجد خون اقامه دارند هنوز
آنان همه از تبار باران بودند/رفتند، ولی ادامه دارند هنوز
*

*
من آزاده از خاک آزادگانم/گل صبر می پرورد دامن من
جز از جام توحید هرگز ننوشم/زنی گر به تیغ ستم گردن من
بلند اخترم، رهبرم، از در آمد/بهار است و هنگام گل چیدن من
*

*
بیا عاشقی را رعایت کنیم/ز یاران عاشق حکایت کنیم
از آن ها که خونین سفر کرده اند/سفر بر مدار خطر کرده اند
از آن ها که خورشید فریادشان/دمید از گلوی سحر زادشان
*

*
میان خاک سر از آسمان در آوردیم/چقدر قمری بی آشیان در آوردیم
وجب وجب تن این خاک مرده را کندیم/چقدر خاطره نیمه جان در آوردیم
*

*
چقدر خیره به دنبال ارغوان گشتیم/ز خاک تیره ولی استخوان در آوردیم
شما حماسه سرودید و ما به نام شما/فقط ترانه سرویم – نان در آوردیم
*

*
مهمان ضیافت خطر هیچ نداشت/هنگام که می رفت سفر هیچ نداشت
گمنام ترین شهید را آوردند/جز پاره ای از عشق دگر هیچ نداشت
*

*
خون بسته سرم تمام گیسم سرخ است / می گریم و چشم های خیسم سرخ است
هر چند که سبز رفته ای نامت را / با هر قلمی که می نویسم سرخ است
*

*
سرتاسر شهر با تو عطرآگین بود / لبخند تمام کوچه ها غمگین بود
آنروز که بر دوش ترا می بردیم / تابوت سبک ولی غمت سنگین بود
*

*
ببین لاله هایی که در باغ ماست  خموشند و فریادشان تا خداست
در این عرصه با یار بودن خوش است  به رسم شهیدان سرودن خوش است