دل نوشته ها و اشعار زیبا

(دلنوشته های مناسبتی) شعرهای زیبا درباره ی مـــــــــادر حديث از خــــــــــــــاتم پيغمبـــران است كه جنّت  زير پـــــــــاي مادران است بزن بر پاي مــــــــــــــادر بوسه از شوق كه خاك پــــــاي او رشك جنان است گرچه در  عالم  پد ر دارد  مقامي ارجمند ليكن افزون ازپدر قدر ومقام مادر است مادر  دانا   …

( متن های زیبا  ) زندگی زیباست … (سری 1) زندگی نیست بجز نم نم باران بهار زندگی نیست بجز دیدن یار زندگی نیست بجز عشق، بجز حرف محبت به کسی، ورنه هر خار و خسی، زندگی کرده بسی، زندگی تجربه‌ی تلخ فراوان دارد، دو سه تا  کوچه و پس …

(دلنوشته) اين است عطر خاکستری … (شعری از شاملو) اين است عطر خاکستري هوایی که از نزديکي صبح سخن می گويد زمين آبستن روزي ديگر است اين است زمزمه سپيده اين است آفتاب که بر مي آيد تک تک ، ستاره ها آب مي شوند و شب بريده بريده به …

(دلنوشته ها) شمشاد ز قدّت به خم، ای سرو دل آرا … (باباافضل کاشانی) رنگ از گل رخسار تو گیرد گل خود روی مشک از سر زلفین تو دریوزه کند بوی شمشاد ز قدّت به خم، ای سرو دل آرا خورشید ز رویت دژم، ای ماه سخن گوی از شرم …

(دلنوشته های زیبا) هیـچ جـز یـاد تـو ، رویای دلاویـزم نـیست … (فریدون مشیری) هیـچ جـز یـاد تـو ، رویای دلاویـزم نـیست !هیـچ جـز نـام تـو ، حـرف طـرب انگـیزم نـیست عـشق می ورزم و می سـوزم و فـریـادم نـه! دوست می دارم و می خـواهـم و پـرهـیزم نـیست. نـور …

(اشعار عاشقانه) پیمانه ی کرامت … در کوی عشق جانان، کردم شبی اقامت دیـدم چه جلوه هایی! در آستـان و قامت باحسـن بی مثالـش، با جلوه ای ز خالش در دل فکند شوری، چون شورش قیامت تا پر کنـد دلـم را، از شـور نـاب هستـی می زد به دست مهرش، …

(شعر و دلنوشته) جواز خنده … مـن سبوی صبر جان خویش را بشکسته ام ز آنکـه از تیر نگـاهت تا قیامت خستـه ام بـار خود از خـرمن اوصاف نیـکویت، نگـار! با جـواز خنده ای از سوی رویت، بستـه ام گـر چـه آزارد دلـم را خار هجران هر دمی با امیـد …

(شعر درباره زندگی) زندگی، فهم نفهميدن هاست … ( سهراب سپهری ) شب آرامي بود مي روم در ايوان، تا بپرسم از خود زندگی يعني چه؟ مادرم سيني چايي در دست گل لبخندي چيد ،هديه اش داد به من خواهرم تكه ناني آورد ، آمد آنجا لب پاشويه نشست پدرم …

(اشعار دلشین) آفتاب دل … تنــگنــای دل تـاریــک مـرا خـورشیــدی انــدرون، جــام دل جـان مرا جمشیـدی با تـو تـاریک نشـد نقطـه ای اندر خم دهر بــه جهــان از دل ذرات جهـان تابیـدی هستـی از بطن عدم «کن فیکون» تو گرفت بذر حکمت تو دل کون و مکان پاشیدی کـس نیـارست …

(غزل عاشقانه) نشان یار … سرم به صخره بسایم به چشم اشک آلود جهــانِ بـی تو برایـم بگشتـه دود اندود زمانه در گذر است و سرم بسامان نیست فــراق روی  تو پیـرم نمود و درد افزود امــان زجـور حســودان روی ماهـت یار! در این سرای کهن، روشنی ز رویت بود …