بایگانی/آرشیو برچسب ها : سروده های الیار (جبار محمدی)

( اشعار کوتاه و عاشقانه ) سودای خیال… شمع شد جان من اندر شب سودای خیالت ذوب شد همچو یخی از تب گرمای خیالت خنجــرت گــر بشکافد قفس جان مرا؛ وه! نـــدرد در دل مــن پرده ی دیبای خیـالت گرچــه از محضر رویــت نشدم باده بنـوشی می رسد سهم دلــم …

(شعرهای عاشقانه و زیبا) اشارت جانان… مـــرا اشـــارت جـانــان به راه کام آورد دلـــم بـه عنبــر مویش به کام دام  آورد کشیدم او به پی اش سوی مکتبی از عشق به عشوه ای لب جان، برشراب جام آورد فراغتی ز فروغــش به چنــگ جان افتاد دلــم به دست خــود از …

(سروده ها و ابیات عاشقانه) صاحب جمال … وه! کـــه روبند گل از شرم جمـال تو بود رنگ رخسار دل از رنگ خیال تو بود گل به اذن تو هویدا شد و آن پرده درید چون بدانست جمالش ز جمال تو بود ساز و هر نغمــه ی بلبـل، ز هوای …

( شعرهای عاشقانه ) ترنم یار … بـــار دگــــر یــار، مرا نــاز کرد عشــوه گری را ز نو  آغاز کرد پــرده ی پنـــدار و تـــردّد ربود چشم دلــم بر دو جهان باز کرد بـــاد ترنّـــم ز لبــانــش گشـود رشته ی گیســوی دلم ساز کرد قفـــل در از باب معــانی شکست …

(اشعار عارفانه) آب بقا … انــدر اقلیـــم فـــنا آب بقـــا می جویم روزنـــی بر جهـــش از دار فنـــا می جویم دلـم آشفت از این شهره ی بازاری  من چون ندانست از این شهره چه ها می جویم آسمان لایتناهی است در آیینه ی عشق مــن چــرا بر در بیغـــوله خفـــا …

(شعر و دلنوشته) آهوی وفا … جــــانم ار بـــاده ننوشــد نبرد گوی وفا کاو به تدبیـر دل آورد سر از کوی وفا مرغ دل هر شبه بال آرد از این بام وجود تا کـــه پرواز کنـــد گـرد تکاپوی وفا ایـن تـــلاطم ننشیند به دل اندر  یم دهر تا ننـــوشم قـدحی …

(ابیات زیبا و دلنشین) ساحت می‌آلود … شبی دلم به ماهـــی، به خلوتی نهان شد گرفت از او نشانی سر آمد جهـان شد چنان شبی درخشان، ندیده ام به عمری چو اختری برآمد به بام هر زمـان شد ستــــاره ای بر آمــد زشـام  لیلة القدر درید سینه ی شب، بساط …

(ابیات عاشقانه) سربدار یار … دلـــم به تیــر ناوک جــانان دچـارآمد به یک کرشمه گل انــدر دلم بهارآمد صبا زطرّه ی دلبر کمند جان بگشـــود زتار زلف وی انــدر دلــم سه تار آمد ز سوز نغمه ی جانسوز گیسوان اکنون دل رمیده ی سنگیـن دلان به زار آمد نشاط بزم …

(شعر و سروده زیبا) خیال ابدی … چشم دل برگل آن دلبر گلپــــوش افتاد و از ســرش از سر دلباختــگی هـوش افتاد جانم اندر قدح غمزه ی جــانـــانه بتافت انــدرون از تــب وتـاب طلبش جوش افتاد رفـت و سـر بـر قدم دلبــــر عیار نهـــاد بوی جانان به مشامش زد و …

(اشعار عاشقانه) در کمند یار… دل به تو دادم از جهان، بار نبستم از جهان نام تو جان من گرفت، دل بشکستـم از جهان شربتـی از شرنـگ او، خوردم ودر به در شدم این همه بی وفائی اش، دیدم وخستم ازجهان در چمن خیـال من، ماه تو جلوه گــر بشد …