Tag Archives: الیار (جبار محمدی)

(غزل زیبا و عاشقانه) ای گل … الیار (جبار محمدی) ای گل زچه می خنـدی، چون  ترک سمـرقندی دل مــی بــری از جانم، گویـم به چه ترفنــدی در زیــر قبــای خـــود، خار از چه تو می بندی درغــارت دل، گـــویم، الحـق که هنـرمنــدی با خــار، تــو را،  پرسم، باشــد ز …

( عاشقانه ها ) گلعذار عشق … الیار (جبار محمدی) عمری به دل شـده ام رهگذار عشق افتـــد به دیده مگر گلعذار عشق دیــدم بـه بـام تمــاشا شـدم  به دل چرخی زدم چو پرستو مدار عشق تا جلـوه ای به دلم از رخش نشست در باغ جلوه شـدم من هزار …

( غزل زیبا و عاشقانه ) آتش آشنایی … الیار (جبار محمدی ) بــوی مـوی دلبــر آمــد بر مشامـم گوئیـا خورشید جان آمد به شامم رشته ی دل را گسست از میخ تن او تا گرفت از دست جان بند زمامم آتشــی ز ایـن آشنـایی در دل افـتاد تلخی راهش، …

( شعر زیبا ) قدر گل … قـدر گـل را سنــگ میزان است خار قــدر آزادی بــرآیــد در حصـــار گــر نبــودی رنــج و محنت در جهان کی می آمـد قــدر راحـت در شمار عاشقان زآن، سوز هجران می کشند تـا کـه سـازی از وصـال آیـد به بار عــافیــت  در  معــرض …

( اشعار زیبا و عاشقانه ) سلسله انگیز … بت خــانه فــرو ریـزد  …..  گـر سلسلــه انگیزد سرچشمـه ی زیبایی  …..  یـاری که بـود ایـزد دل در هوس کویش  …..  مستانه دهل  می زد می گفــت خدایی تو  …..  خوبی ز تو بر خیـزد خـاک دل خــوبان را  …..  غـربـال …

( شعر زیبا ) جان مرا بالا ببر … ای جـان جـان! جـان مـرا تـا پیش خود بالا ببر صبــری نماند اندر دلم؛ فردا نگــو؛ حالا ببر دل می کنم از هر چه دارم اندر این محنت سرا سـوی بقـا از غصـه ها، با چشـم بی پروا ببر داری  فضــایی  …

(سروده زیبا برای امام عصر عج) نگین دل … مُهر مِهرش بر جبین کائنات عالم است سرفراز از تاج عشقش، جسم و جان آدم است هر گلـی  اندر  جهان  شد  ترجمان  مهـر او بلکــه خاران  هم  ز مهرش یک زمانی مرهم  است خـار  و گـل نامیدن اشیــا قیـاس ظاهـری است …

(شعر و دلنوشته زیبا) حلقهٔ ناز … حلقــه ی ناز خودش برگردن دل بسته دلبر کاسه ی صبرم به سنگی از جفا، بشکسته دلبر می کشد هر سو دلم را بی محابا در کمندش رشتـه ی پیـوند عقلم را  زدل، بگسسته دلبر بر لبانش می سراید نغمه ی عاشـق کشی …

(شعر زیبا) بر مرکب ارغنون … بـا مرکبــی از ارغنـــون      می رانم این دل را کنون تـا پـای دلبــر می رسـم      یـا باده ای؛ یا مشک خون ای دلستــان، حــالا مـرا      راهــی ده از مـرز جنـون گـر بــاده نـوشـانـی مرا      جـان مـرا …

(شعر زیبا) جان در شکر … در زلف تو یارا، دل در سفر افتد از شوق تو جانا، جان در شکر افتد دامی بگشـودی، پیـش رخ دلـــها از بهــر همینـم، دل در خطـــر افتد هر حلقه ی مویت، یک عالم دیگر بر سیــر عـوالـم، دل در گــذر افتد پیـدا گـل …