Tag Archives: سروده

( اشعار زیبا و عاشقانه ) سلسله انگیز … بت خــانه فــرو ریـزد  …..  گـر سلسلــه انگیزد سرچشمـه ی زیبایی  …..  یـاری که بـود ایـزد دل در هوس کویش  …..  مستانه دهل  می زد می گفــت خدایی تو  …..  خوبی ز تو بر خیـزد خـاک دل خــوبان را  …..  غـربـال …

(دلنوشته ها) قصهٔ عاشقان … ( جامی ) قصهٔ عاشقان خوش است بسی سخن عشق دلکش است بسی تا مرا هوش و مستمع را گوش هست، ازین قصه کی شوم خاموش؟ هر بن موی، صد دهانم باد هر دهان، جای صد زبانم باد هر زبانی به صد بیان گویا تا …

( شعر زیبا ) جان مرا بالا ببر … ای جـان جـان! جـان مـرا تـا پیش خود بالا ببر صبــری نماند اندر دلم؛ فردا نگــو؛ حالا ببر دل می کنم از هر چه دارم اندر این محنت سرا سـوی بقـا از غصـه ها، با چشـم بی پروا ببر داری  فضــایی  …

(سروده زیبا برای امام عصر عج) نگین دل … مُهر مِهرش بر جبین کائنات عالم است سرفراز از تاج عشقش، جسم و جان آدم است هر گلـی  اندر  جهان  شد  ترجمان  مهـر او بلکــه خاران  هم  ز مهرش یک زمانی مرهم  است خـار  و گـل نامیدن اشیــا قیـاس ظاهـری است …

(سروده ای زیبا درباره بندگی و زندگی) خدا را بندگی کردن مهم است … (دلنوشته) دلا فرزانگی کردن مهم است خدا را بندگی کردن مهم است چه مدت زندگی کردن مهم نیست چگونه زندگی کردن مهم است دلا این زندگی جز یک سفر نیست گذرگاه است و راهش بی خطر …

(شعر و دلنوشته زیبا) حلقهٔ ناز … حلقــه ی ناز خودش برگردن دل بسته دلبر کاسه ی صبرم به سنگی از جفا، بشکسته دلبر می کشد هر سو دلم را بی محابا در کمندش رشتـه ی پیـوند عقلم را  زدل، بگسسته دلبر بر لبانش می سراید نغمه ی عاشـق کشی …

(شعر زیبا) بر مرکب ارغنون … بـا مرکبــی از ارغنـــون      می رانم این دل را کنون تـا پـای دلبــر می رسـم      یـا باده ای؛ یا مشک خون ای دلستــان، حــالا مـرا      راهــی ده از مـرز جنـون گـر بــاده نـوشـانـی مرا      جـان مـرا …

(شعر زیبا) جان در شکر … در زلف تو یارا، دل در سفر افتد از شوق تو جانا، جان در شکر افتد دامی بگشـودی، پیـش رخ دلـــها از بهــر همینـم، دل در خطـــر افتد هر حلقه ی مویت، یک عالم دیگر بر سیــر عـوالـم، دل در گــذر افتد پیـدا گـل …

(اشعار زیبا و مفهومی) سلطانی اقلیم ادب در خور عشق است … (امیر سیاهپوش) ای قوم! ابوجهل تو سلمان شدنی نیست این کافر بد کیش مسلمان شدنی نیست بیهوده نکوشید که برگردد از این راه شیطان رجیم است پشیمان شدنی نیست سلطانی اقلیم ادب در خور عشق است نمرود هوس …

(دلنوشته) طوق بندگی … صبـا ! چه شـد که نیـامـد  نگـار بــر  پـیشـم که مرهمـی نهـد  از غمـزه  بـر دل ریشم هم او که یک نظرش چهره ی جهان آراست به طــوق بندگی اش اینچنین می اندیشم جــز از جمـال نگــار  و  طــریقـت  عشقـش نباشـدم  به جهـان مهـر و مذهبی   …